Palendorp

 

Dit is Petten. Het STRAND van Petten. 

En dat is bijzonder, want dat hadden ze eerst helemaal niet, die Pettenaren. Dat strand is er pas sinds 2016. 

Een prachtig breed strand hebben ze toen aangelegd. Geen kleinigheid, want zeven kilometer lang. 

En dan hebben ze ook nog een palendorp. Toe maar. 

Dat dorp, dat palendorp, is een monument en  een kunstwerk ineen. Cadeautje van de aannemer. 

Het is een herinnering aan de overstromingen die Petten in het verleden kwelden, waar bij het dorp werd weggevaagd. Het zijn 160 palen, tussen de zes en de 12 meter hoog.  Geplaatst in de vorm van tien huizen en een kerk. 

Wat een prachtig en verfrissend idee is dat geweest. Wat een fotogenieke plek is dat geworden daar. 

Echt superleuk. 

Van dat strand, dat wist ik. Maar van dat palendorp las ik voor het eerst bij blogmaatje Jeanne. En toen ik het gelezen had bij haar, wist ik dat ik er naar toe wilde. Het is al anderhalf jaar geleden, maar vergeten was ik het niet. 

En  dus gebruikten we ons oranje monster voor een uitstapje naar Petten. Ik had wel gekeken of het laag water zou zijn.  

Maar verder was het grauw en grijs en dreigde het steeds te gaan regenen. Na de palen maakten we een flinke strandwandeling, zowat als enigen op dat brede strand. 

Ik weet dat je zoveel mogelijk thuis moet blijven, maar we kwamen hier echt met helemaal niemand in aanraking. Was het druk geweest, dan zouden we terug gegaan zijn. Bij ons moet ik overal uitwijken, maar daar was op dit strand geen sprake van. 

Als je googelt vind je de meest fantastische foto's,  gemaakt op deze plek. Bij zonsondergang, bij zonsopgang, met nevel tussen de palen, echt prachtig. Maar wij waren al heel blij hier mee! En hopelijk kunnen we nog eens terug.