woensdag 31 maart 2021

Heimweeland

 

Je had West-Duitsland en je had Oost-Duitsland,  de DDR. En in die DDR lag,  als een soort eiland,  Berlijn, verdeeld in West en Oost en gescheiden door een muur met zeer strenge bewaking
Als ik het zo opschrijf, kan ik het me bijna niet meer voorstellen. Maar de muur viel in 1989 en dat is helemaal nog niet zo lang geleden. 

Ik was nog nooit in Duitsland geweest, toen we met de klas in het laatste jaar van de Pedagogische Academie naar Berlijn gingen. 
Ik was diep onder de indruk, diep. Van alles, de sfeer, de stemming. De controles in de bus, hoe ze de paspoorten van sommige langharigen controleerden en de tijdschriften die we mee hadden,  dat ze met een spiegel op wielen onder onze bus gingen kijken, dat we gewaarschuwd werden geen rare grappen te maken aan de grens. 
Dat was de eerste keer Berlijn. 
Ik ben trouwens nog wel vijf keer terug geweest in Berlijn. Een heerlijke, bereikbare en vooral interessante stad.

En waarom nu dit verhaal? Omdat ik dit boek las en er allerlei herinneringen opdoemden, hoewel het boek niet over Berlijn gaat. Maar ja, dat was nou eenmaal mijn enige ervaring met het verdeelde Duitsland. En daar gaat het boek wel over, o.a.

Voor ik iets vertel over het boek, moet je eigenlijk eerst wat weten over Lost Places. Ik had er nog nooit van gehoord hoor, maar het zijn verdwenen plaatsen waar je nog sporen uit het verleden kunt vinden. Mensen zoeken die plaatsen, zelf of via geocaching. Er zijn hele groepen die dat doen en het is dus niet hetzelfde als oud, vervallen en verlaten.

Het verhaal: 
Milla is op zoek naar Lost Places. En ze vindt er een. In het Thüringer Wald vindt ze een luik. Ze heeft materiaal bij zich om het luik te kunnen openen en dan vindt ze een oud schriftje van een meisje en een potje jam. 
Nu wil ze natuurlijk meer weten en ze spoort de familie van dat meisje op. Familie die hier vroeger, op deze plek, een hotel bezat. Waldeshöh, een prachtig en goed bezocht hotel, mooi onderhouden en al heel lang familiebezit. Het staat er niet meer.
We leren de mensen kennen die er vroeger woonden tot en met  hun kinderen en kleinkinderen die de laatste bewoners waren en er uiteindelijk gedwongen weg moesten. Want waar het hotel stond, dat was Sperrgebiet, niemandsland. De grond werd onteigend en de bewoners verplaatst. 
En ondertussen lees je over hoe het leven daar toen was. 
Na de Wende, willen de bewoners de grond  terug, maar dat lukt niet. Tot Milla betrokken raakt bij hun levens zich er mee gaat bemoeien. 

Het is fijn om boektips te krijgen van andere bloggers. Ik vond dit een boeiend verhaal en bedank Marthy, want bij haar las ik over dit boek. 

14 opmerkingen:

  1. Wow. I love "lost places" - you do speak German, right. There is a series on N24 on lost places. I can never resist. Well.... with age I do resist... but when I was young!!! I went into an old asylum even. Into a hut where we found old clothes, pots and pans...

    Amazon has problems (who wonders about that) but I´ll try to get the German version, thank you for the tip!
    Yes, I remember trying to get to Berlin (well me managed ;-)...). Uhhhh. "Do not move forward unless asked to. Do not look the officers in the eye"... scary!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Staat ( letterlijk) bovenaan op mijn lijstje.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat weet jij nog veel van die schoolreis!
    Ik bijna niets meer, behalve dat het qua sfeer en bezienswaardigheden ( dat museum met dat schilderij met al die ogen, en die stugge Oostblok kunst) heel bijzonder was.
    En dat ‘s avonds in een café een hond naar me snakte.
    We hebben erg veel gezien, en, o ja, het was de eerste keer dat ik onder een echt donzen dekbed heb geslapen, dat weet ik dan weer wel.
    Ehm,.... de herinneringen komen toch weer boven.
    Zo zie je maar.....

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat leuk dat jij ook via school in Berlijn was. Ik was er in '72. Ze zochten daar kleuterleiders en school dacht dat dat wel iets voor ons was. Nou, echt niet. Ik heb er een plakboek van gemaakt. Zou ik dat nog hebben? De foto's gelukkig wel. Hoogtepunt was dat we naar Udo Jürgens gingen.
    Het boek lijkt me wel wat, zet ik op mijn lijst.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ja wat een bizarre tijd was dat, kan me het nog goed herinneren dat die muur er kwam. Wat een ellende voor de bewoners daar.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat leuk dat je via andere lezers weer op bepaalde boeken komt. Er zijn er ook zo veel.
    Veel die je gelezen hebt, maar nog meer die je niet hebt gelezen.
    Moeilijk om keuzes te maken, maar deze lijkt me een goede en mooie keuze.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ja die boekentips zijn heel fijn. Ik heb het boek ook net gelezen. Prachtig, en een bijzondere inkijk in het leven daar. In 2014 was ik voor het eerst in Berlijn, en ga zeker nog eens terug, wat een indrukwekkende stad!!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Is het nog duidelijk geworden waarom er een Hop op de voorkant staat?

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik ben ooit in Polen geweest terwijl de muur nog stond. Een bijzondere ervaring want we moesten door Checkpoint Charlie. Hoge betonnen muren waar militairen op stonden met wapentuig in hun handen. Strenge controle van alles wat we bij ons hadden.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Bedankt voor de tip. Ik zet hem op mijn lijstje.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Lijkt me wel een mooi boek.
    Wij zijn pas na de val van de muur in Berlijn geweest, maar een paar jaar geleden zijn we van het Griekse deel van Cyprus naar het Turkse deel gegaan en dat deed me wel enigszins aan de muur denken.
    Op de Azoren zijn we wel eens met geocaching op een lost place geweest, dus dat ken ik wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik zal googlen op 'lost places', interessant. Ja, bizar, de muur.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Als ik ergens in het buitenland zou willen wonnen is het in Berlijn. Ik heb daar ook mooie herinneringen aan.

    BeantwoordenVerwijderen