Vooral Verkiezings- en Coronageweld in het nieuws de laatste tijd. Met af en toe een ander bericht.
Zoals kort geleden het bericht dat in de VS, de inheemse Deb Haaland, minister van Binnenlandse zaken is geworden.
(Joe Biden houdt trouwens woord, wat betreft de samenstelling van zijn regering, maar dit terzijde).
Dit bericht is bijzonder, Haaland is de eerste inheemse, vrouwelijke minister. Ze was een paar jaar geleden ook al een van de twee eerste inheemse vrouwen in het congres. Het was maar een klein berichtje, er werd hier niet veel aandacht aan besteed. Maar ik vond het bijzonder en bijzonder goed.
Dat het mij opviel, kwam dan weer omdat ik al een tijdje loop te herkauwen over een boek dat Mieke mij stuurde. Een boek over een andere Native American, namelijk Sacajawea. Een vrouw, geboren in 1788 als lid van de Shoshone, een Indianenstam. Een vrouw met een heel bijzonder leven en tegenwoordig een symbool voor vrouwenemancipatie.
Het is een boek dat Mieke in een kringloop had gevonden. Ze had het zelf al lang in haar bezit, het was namelijk het lievelingsboek van haar moeder. Mieke had er een blog over geschreven. Die blog kun je hier lezen: klik
Enfin, ik was erg geïnteresseerd, omdat deze Sacajawea ook voorkomt in een van míjn lievelingsboeken: De Kinderkaravaan.
Niet met haar naam Sacajawea, maar met de betekenis van die naam: Vogelvrouw.
Dat wist Mieke en daarom stuurde ze mij haar vondst. Zo'n beetje tijdens de eerste lockdown. Superleuk en lief natuurlijk.
Ik begon enthousiast. Het boek boeide me meteen, maar ik kon me toen nog helemaal niet kon concentreren.
Bovendien... het is een ontzettend dik boek, kleine letters en achthondervijfennegentig bladzijden.
Geen boek om in bed te lezen, te zwaar. En aan tafel lezen, of op de bank, daar ben ik helemaal niet goed in.
Ik las sowieso nauwelijks in die eerste Coronatijd. En toen ik weer wel ging lezen, waren er ook weer veel andere boeken. Dus ik las iedere keer een stukje van het verhaal.
Ik vond het zeer boeiend, maar ik heb er dus echt wel een half jaar over gedaan. Het was ook lastig vond ik, vanwege de vele Indiaanse namen van de mensen. Zoals Vangt er Twee, Geurige Kruiden, Pratende Gans, Gedroogd Vlees enz.
De schrijfster van dit boek heeft zich grondig verdiept in de geschiedenis van deze Sacajawea en haar stam. In totaal heeft ze er tien jaar aan gewerkt, las ik. Dus dan is het helemaal niet zo gek dat ik er zo lang over deed. Een andere keer zal ik er nog wat meer over het boek en de geschiedenis van Sacajawea vertellen.
17 opmerkingen:
Een prachtig boek. Jammer van de kleine letters,anders zou ik het nog een keer lezen
Mind you, even "The Simpsons" had an episode on "Sacajawea", honoring an Indian girl. So... even if it took long... an honorable book, I reckon.
Het werd tijd ook voor het volledig meedraaien in de maatschappij. Interessant boek lijkt me. En wat je schrijft over niet goed kunnen lezen in het begin van de pandemie; heel herkenbaar.
Fijne zondag.
Mooi dat deze vrouw gekozen is. Ze zal een voorbeeld zijn voor veel vrouwen, denk je niet?!
Fijn dat je het boek toch uitlas. Ik heb mijn bericht erover weer even gelezen en vind het nog steeds een mooi verhaal. Jouw exemplaar van het boek vond ik trouwens in een minibieb op de dag dat mijn moeder tien jaar eerder overleed. Toeval? Ik denk het niet.
Jammer dat het zo'n dik boek is. Mijn interesse heeft het zeer zeker, maar in mijn leestempo (ik gun mezelf te weinig leestijd) krijg ik dat boek nooit uit.
Ik las ook even bij Mieke, een bijzonder verhaal! Kan me voorstellen, mijn concentratie was ook prut in het begin van de coronatijd. Maar goed van je dat je doorzette, ook al duurde het even, het lezen. Het is goed dat inheemse Amerikanen de plek krijgen die ze verdienen.
Zowel jouw bericht als dat van Mieke heb ik met veel belangstelling gelezen. Wat is er toch veel boeiends om te ontdekken en ook de verbanden te zien.
Ah, dat wist ik niet over de Kinderkaravaan. Terwijl ik dat toch wel een paar keer heb gelezen. Erg interessant!
Het berichtje was me opgevallen, mooi dat Deb Haaland minister geworden is. Het werd eens tijd dacht ik zo!
De oorspronkelijke bewoners hebben het zwaar te voorduren gehad daar. Volgens mij is dat een stukje geschiedenis wat ze daar graag wegpoetsen.
Ik heb het boek ook gelezen en er erg van genoten. Ik lees alleen in bed, 's avonds voor het slapen gaan. Ik leg zo veel kussens achter mij zodat ik bijna zit. Op mijn schoot leg ik ook een kussen waar het zware boek dan op kan rusten. Misschien een tip voor jou?
Bernadette
Toen ik zag dat voor t eerst een inheemse Amerikaanse minister werd dacht ik: "nu pas". Mooi dat je hier nog eens extra uitgebreid aandacht aan geeft. Fijn dat je het boek uiteindelijk uit hebt gekregen. Klinkt heel boeiend.
Staat op mijn e-reader, wanneer ik het ga lezen weet ik nog niet maar het heeft wel mijn interesse.
Eigenlijk is het gek dat we dit bijzonder vinden.Het mocht wel eens tijd worden voor de oorspronkelijke bewoners van Amerika. Kun je nagaan hoe superieur sommige blanken zich nog steeds gedragen.
Mooi dat je het boek nu linkt aan Deb Haaland.
De Kinderkaravaan kan ik me ook nog van vroeger herinneren, en dat ik het een prachtig boek vond.
Ben benieuwd, en ja, goed van Biden.
Een reactie posten