Van de dames Mager, tante Saar en Anna

Van geveltuintjes in Amsterdam,  naar bruggen. 

Deze blijft natuurlijk altijd prachtig. Een soort boegbeeld ook wel denk ik:

De Magere brug, ik kan me niet voorstellen dat je daar zo maar aan voorbij zou lopen. 

Vroeger is mij verteld dat de brug genoemd was naar de dames Mager, die de brug hadden gefinancierd. Ik weet nog niet zo heel lang, dat dat verhaal onzin is. De brug heet Mager omdat-ie van hout was. Veel goedkoper, magerder,  dan steen. 

Elders zagen we nog de Tante Saarbrug. Er zal vast wel een bordje bij staan met een uitleg over de naam, maar dat zag ik niet. Dus thuis even zoeken. 

Tante Saar was een Joodse vrouw, die heel lang een bloemenstal had op het Rembrandtsplein en bij tout Amsterdam  bekend en geliefd was. 

Enfin, er zijn nog meer bruggen in Amsterdam, heel veel meer en ik was net bezig, na ons Amsterdambezoek, om daar een en ander over uit te zoeken en er iets over te melden, toen ik een appje van onze dochter kreeg. Heel toevallig, we hadden het er helemaal niet over gehad. 

Een appje met een foto van een meisje. Een meisje op het Liefdesbruggetje... Onze Anna!

Nou ja, daar kan geen verhaal over bruggen, wat voor bruggen dan ook, tegenop natuurlijk. Dus lamaar.