Verrassingstas nummer twee.

 

Zeg eens, spreekt dit boek, de kaft bedoel ik, je aan? Mij absoluut niet. 

Ik vroeg weer een verrassingstas aan bij de bieb. En dit boek zat er in. Ik had meteen mijn twijfels en helemaal toen ik las dat het een tweede deel is en dat men beter eerst deel een zou kunnen lezen. Maar ik probeerde toch een stukje. En vond het net als de kaft: verschrikkelijk, in een woord. 

Er zat ook een boek in de tas dat ik ter plekke al weer in de bus deed, omdat ik het al gelezen had. Dat konden ze niet weten hoor, want dat was nou net het enige boek dat ik de afgelopen twee jaar zelf aanschafte, met een boekenbon. Ze hadden dus een prima keuze gemaakt. 

Het derde boek was het soort boek dat ik normaal gesproken graag zou lezen, van Elle van Rijn over Betty Oudkerk die samen met andere kinderverzorgsters van de Joodse Crèche ruim zeshonderd kinderen redde. Dit boek kreeg een lading kritiek waar je u tegen zegt. Vooral vanwege de vele fouten. Ik zou er dus niet voor gekozen hebben, maar nu het eenmaal hier is, lees ik het toch. 

De eerste keer was de verrassingstas echt een heel grote verrassing. Alle drie de boeken achter elkaar uitgelezen. De tweede keer was het dus ietsje minder, maar toch twee boeken van de drie goed gegokt. Ik vind het knap. Enfin nu ga ik weer lekker zelf weer een beetje speuren en een lange lijst met leestips wegwerken en reserveren. 

Volgens mij is er niets gezegd over het openen van de bibliotheken. En ik ben nog steeds superblij dat het zo kan en dat mijn bibliotheek het zo goed organiseert.