Ik ga toch nog even terug naar Schokland. Want alleen paardenbloemen en een binnenvaartmonument maken een plek nog niet tot Werelderfgoed van de Unesco, lijkt me.
Ik vind zo'n lijst van Werelderfgoederen heel interessant. Er zijn er bijna duizend en daarvan tien in Nederland.
Het zijn natuurlijke en/of culturele zaken. Het kunnen gebouwen zijn, of natuurgebieden, of landschappen of steden.
De Waddenzee staat op de lijst, maar ook de Chinese muur en het Schröder-Rietveldhuis.
En Schokland dus!
Schokland staat op de lijst, omdat er al sinds de prehistorie menselijke bewoning is geweest, omdat er een voortdurende strijd tegen het water heeft plaatsgevonden en omdat er zeer veel archeologische vondsten zijn gedaan, omdat het nu een eiland op het droge is. Kortom, omdat de geschiedenis van Schokland en de Schokkers anders is én buitengewoon interessant, vind ik.
Er is een museum en wat had ik daar graag binnen willen kijken. Maar ja, toen wij er waren was alles nog dicht.
Dat we het toch boeiend vonden, dat zegt eigenlijk al genoeg.
En dus is ons voornemen om nog een keer terug te gaan en dan nog eens uitgebreid te kijken.
Aanvankelijk was het geen eiland, dat werd het pas in de Middeleeuwen, toen het land door de zee steeds meer afkalfde.
Er kwamen terpen en daarop huizen, nou ja huisJES, want veel ruimte was er niet. Je ziet er eentje op de foto hierboven. Ruimtegebrek. De mannelijke bewoners, voornamelijk vissers, sliepen vaak op hun boot.
Kerken kwamen er ook, eentje zie je hierboven en van de andere kerk, zijn de contouren, de fundamenten nog goed zichtbaar.
Toen de totale bevolking van het eiland werd geëvacueerd in 18zoveel, bleven alleen de doden achter. Er is archeologisch onderzoek gedaan en de stoffelijke resten zijn later herbegraven binnen de contouren van de kerk. Het ontroerde me dat iemand daar een bosje bloemen had neergelegd. Paardenbloemen natuurlijk
Wij zijn het hele eiland omgelopen. Een mooie wandeling was dat. Natuur, veel vogels.
Maar het allermooist vond ik dat men de contouren van het voormalige eiland heeft gemarkeerd, door bomen en struiken te planten. Zodat je kunt zien hoe de vorm van het eiland is geweest. Toen.
Nu midden in de Noordoostpolder, met verder aan alle kanten landbouwgrond.
19 opmerkingen:
Leuk,ik leer weer iets van je
Wat leuk die contouren van het eiland. Helemaal bijzonder, zo'n eiland op het droge.
Interesting. And it looks beautiful, too. Love these history lessons, thank you!
(I only wish google translate would work better, it´s a pain sometimes, LOL)
Alweer wat nieuws geleerd. Goed verhaal.
Ja mooi Bertiebo,
mooie ode aan een prachtstuk...
Ik ben er ooit geweest en weet er niet veel meer van.
Dus... tijd om weer te gaan...
Groetjes!
Bijzonder!
Mooie foto’s. Weer wat geleerd. Schokland was heel erg vooruitstrevend wat hun tiny houses betreft. 😉 Alleen was de reden van de kleine huisjes natuurlijk anders dan nu.
Leuk om weer even terug te zijn, dank je wel! Ik wilde er al jaren eens heen, maar het kwam er nooit van. Toen, een paar jaar terug, eens expres gaan kamperen in Vollenhove. Vandaar met de fiets naar het museum. Bijzonder verhaal, hoe zo'n gemeenschap uit elkaar werd gehaald voor hun eigen veiligheid. En: ik vond dit verhaal overal langs de Zuiderzee(fiets)route terug: in Kampen (?) staat een monument van een Schokker gezin, wat daar aanbelandde, in Vollenhove staat een monument wat herinnert aan de drie vissers die op een ijsschots aan kwamen drijven. En ook in het Zuiderzeemuseum is het verhaal van Schokland terug te vinden.
Vorig jaar was ik weer in de buurt, en heb ik een rondje "eiland" gefietst: ook mooi en leuk!
Wat laat je ons toch veel moois van Nederland zien. Ik geniet er lekker van.
Interessante plek en verhaal.
Wat mooi die paardenbloemen brengt toch wat kleur
Dat van die markering met bomen wist ik niet.
Weer wat geleerd.
Groetjes
En sommige Schokkers zijn naar het toenmalige eiland Urk gegaan maar de meeste naar Volendam.Ook het de dialect komt nog steeds overeen.
Een interessante plek. Op mijn lijstje gezet!
Interessant wederom.
Very interesting.
Altijd mooi, zo'n voormalige eilanden!
Mijn oom en tante waren vroeger vrijwilliger op Schokland, in de de gesteententuin. Was altijd interessant om van hen een rondleiding te krijgen. Ze wisten een hoop te vertellen over Schokland en de geschiedenis ervan.
Weer een leerzaam blog.
Leuk dat je over Schokland vertelt. Als kind kwam ik veel op Schokland. We brachten "vondsten" die bij het spitten uit de grond kwamen. Mijn vader heeft op Schokland gewerkt en de beschoeiing aangebracht. Onze trouwfoto's zijn op Schokland gemaakt. Kijk ook eens op: www.nieuwenatuurschokland.nl Groet, Tineke.
Een reactie posten