Op de grote tentoonstelling over slavernij, in het Rijksmuseum, kijk je, lees je en hoor je door persoonlijke verhalen over zowel tot slaaf gemaakten als slavenhouders.
Echt gebeurde verhalen.
En je ziet voorwerpen en schilderijen die herinneren aan die tijd.
De tijd waardoor we tot op de dag van vandaag in Nederland het goed hebben. Heel bijzonder en zoals ik al zei indrukwekkend.
Neem nou het verhaal van China:
Negen jaar. Ik zie mijn kleindochter voor me, die is acht. Zo'n kind.
Ik zie ook haar moeder voor me en mijn dochter. Wat een verdriet. Het zweet breekt me uit en ik word er misselijk van.
Een trompetter van de VOC, koopt dit kind voor vijftien roepijen. China krijgt een nieuwe naam, Rosa. Zes jaar later wordt ze doorverkocht. En nog een keer. Met winst. Uiteindelijk komt China/ Rosa terecht bij schipper Cornelis Bosch die haar mee neemt naar Zuid-Afrika. In totaal is dit meisje vier keer doorverkocht.
Heel veel verschillende verhalen zijn er. Naar aanleiding van documenten dus, of naar aanleiding van voorwerpen.
Deze band. Uit 1689.
Het is een band die altijd gecatalogiseerd was als halsband van een hond.
Het is geen goud, het is messing. Maar nu denkt men dat het een band is die gedragen werd door een tot slaaf gemaakte. Er is nooit eerder met een andere blik naar gekeken. En dat terwijl er schilderijen genoeg zijn waarop bedienden van Afrikaanse afkomst zijn afgebeeld met zo'n band om hun nek. Officieel bestond slavernij niet in Nederland, maar het was er wel. Zo'n bediende heette dan een Moor.
Ik heb trouwens zelf een slavenarmband, zo'n gouden. Ik bedenk nu pas dat die naam eigenlijk ook raar is. Ik zal hem niet meer zo noemen.
En tenslotte verhalen naar aanleiding van schilderijen:
De 'bediende' is op het schilderij tamelijk klein afgebeeld in vergelijking met de graaf. Dat zal geen toeval zijn.
Zoals gewoonlijk, kan ik nog een hele tijd doorgaan over deze tentoonstelling, deze absoute aanrader. Ik doe het niet. Zelf kijken is beslist beter. Het kan nog tot 29 augustus. En als het niet lukt: op internet is echt heel erg veel te vinden. Hier bijvoorbeeld: klik
11 opmerkingen:
O ja, ik krijg ook een knoop in mijn maag van het verhaal van China. En zo'n halsband...
Heel bijzonder om te zien, en ook dat dit in die tijd de norm was.....
Wat een verhaal zeg, ho zou het met China/Rosa afgelopen zijn?
Ik heb nooit tegen dit soort verhalen gekund. Het begon al bij het boek de negerhut van ome Tom. toen was ik er gelijk klaar mee. Vreselijk die verhalen over wat mensen elkaar aan kunnen doen. Zo ook met oorlogsverhalen. Dus deze tentoonstelling sla ik even over. Fijn weekend.
Dat waren misschien nog de lievertjes, vaak was het voor de slaven echt geen leven op de plantages en zo.
Wat een dramatisch verhaal.
Ik geloof er zelf geen barst van dat ze niet wisten waar die band voor was. Ze hebben deze zogenaamde 'verhalen'nooit willen vertellen. omdat het heel duidelijk maakt waar de rijkdom van de zgn. gouden eeuw vandaan komt en dit is heel confronterend voor de elite. Veel families uit die tijd maken nog steeds de dienst uit in Nederland. Ik ga ook niet naar de tentoonstelling, ik lees er liever een goed boek over. Ben nu bezig in een boek van alex renton genaamd bloodlegacy.
Wat hebben mensen elkaar toch vreselijke dingen aangedaan. En nog steeds ...
Hoe dan ook mevr. of men. Anoniem, ze maken het nu wel duidelijk.
Hallo Bertiebo, ik heet Inez, op het afgebeelde schilderij zie je duidelijk een persoon met zo'n halsband om. Kunsthistorici keken liever naar het licht dat zo mooi valt op enz. enz. blablablabla. Waar ik dan over val, is de leugen, wij wisten het niet, dit komt mij bekend voor uit een andere context.
Het is heel goed dat deze beschamende episode uit onze geschiedenis eens in de juiste context wordt getoond. Het lijkt me een heel interessante tentoonstelling.
Een reactie posten