Nog meer drama

 

Al sinds ik hier woon in Hoorn en dat is al meer dan veertig jaar, fiets of wandel ik vrijwel dagelijks over de Lambert Meliszweg. En pas nu, heb ik me afgevraagd wie die Lambert Melisz eigenlijk was. Dat kwam dan weer door een schilderij dat in 'ons' museum hangt en iedere keer als ik beneden 'sta', zie ik het. 

Nou, weet je wat, ik doe gewoon nog een keer 19e eeuws drama. Hoewel dit een drama is met een goede afloop.  Ik zal eerst even de schilder noemen, dat is Jan Hendrik van Laar en hij schilderde dit in 1854. Het doek is dus te zien in het Westfries Museum. 

Maar het verhaal van Lambert Melisz speelt zich al veel eerder af, in de 80-jarige oorlog. In 1573 of 1574. 

Het was dramatisch toen, echt.  De Spaanse troepen, trokken al plunderend rond en plunderen was niet eens hun ernstigste misdaad. 

Als de troepen eraan kwamen kon je maar het best op de vlucht slaan met je waardevolle bezittingen. Dat deden dus ook veel mensen in Westzaan. Ze vluchtten. 

Het was ook nog eens heel erg koud, sloten en de Zuiderzee waren bevroren. Lambert Melisz bond zijn schaatsen onder,  plaatste zijn waardevolste bezit in een slee en dekte haar af met lappen en doeken. Haar ja, want zijn waardevolste bezit was zijn moeder. 

Maar het mislukte en moeder en zoon werden aangehouden. 

De Spaanse hoofdman streek echter met zijn hand over zijn blijkbaar nog niet versteende hart bij het zien van zoveel moederliefde en zorgde, zie zijn handgebaar, dat de mensen niets werd aangedaan.

Lambert Melisz schaatste verder met zijn moeder en kwam ongedeerd aan in Hoorn. Daar vestigde hij zich.

(En in in Westzaan is al sinds jaar en dag een IJsclub die Lambert Melisz heet.)