Eergisteravond, ben ik in een gat gevallen, een heel diep gat en het is nog maar de vraag of ik er ooit uit zal kunnen klimmen.
Dat zit namelijk zo:
Al vele jaren speelde ik op mijn oude telefoon een spelletje. Eerst heette het Een tegen honderd en sinds Corona was het Een tegen vijftig geworden.
Het was een spel waarin je je kennis kon testen op allerlei verschillende gebieden, bijvoorbeeld mens en natuur, kunst en cultuur, geschiedenis, geografie enz.
Dan waren er drie rondes en kreeg je punten voor goed beantwoorde vragen. Snelheid was niet het belangrijkste maar leverde wel wat extra's op.
Je kon het tegen 100 mensen tegelijk spelen, of tegen een willekeurige tegenstander.
Dat laatste deed ik. Tegen een willekeurige tegenstander.
In mijn geval speelde ik tegen Cees. Jarenlang, misschien wel zo lang als het spel bestond en dat was al zeven jaar.
Elke avond deden we een ronde, soms twee. Cees was niet meer een willekeurige tegenstander, Cees was gewoon Cees.
Er is nog een spel dat ik speel, Ruzzle. Bij dat spel kun je in contact komen met je tegenstander. Maar hier niet.
Ik heb dus nooit een woord met Cees gewisseld. Maar elke avond in bed speelde ik een ronde van dat spel. Het duurde nog geen twee minuten.
Nou en dan de derde avond kwam de uitslag en nodigde Cees mij uit voor een nieuw spel. Het initiatief ging altijd uit van Cees.
Ik nam mijn oude telefoon ook mee op vakantie. Want zonder dat spelletje ging het niet natuurlijk.
Soms won Cees, soms won ik. Hoewel ik wel ongeveer honderd potjes meer gewonnen heb, was Cees toch gelijkwaardig. En hij werd de laatste maanden steeds beter, zodat ik beter mijn best moest doen. Ik wilde die voorsprong van honderd potjes houden. Heel vals koos ik wel eens voor een onderwerp waar ik meer van af dacht te weten dan hij, bijv. Eten en drinken. Dan won ik weer.
Natuurlijk heb ik vaak over Cees gedacht. Ik denk dat het iemand van mijn leeftijd was, maar meer beeld had ik er niet bij. Het kan ook een vrouw zijn geweest.
En zomaar ineens is het klaar. Een verpletterende mededeling. 'Na zeven jaar houdt de app op te bestaan. Er volgt nu een scherm met informatie'.
Nou die informatie is nooit gekomen.
Dus ik zit nu in dal, een depressie, een dip...
(niet echt hoor, maar stom is het wel!)
28 opmerkingen:
Wat ellendig voor je. Hopelijk komt er een nieuw spel.
Als zoiets een prettige gewoonte is,dan is missen niet vreemd
Ach jee, niet alleen ontwennen van het spel, maar ook het gemis van Cees. Ik speelde begin corona met mijn zoon WordFeud, maar dat werd zo fanatiek dat we op een gegeven moment gestopt zijn.
O jee, maar het gat wordt ongetwijfeld weer gevuld.
@Sjanne: Dat denk ik ook wel. Je hebt gaten en gaten hè
Oh, ik kan me je teleurstelling en gemis levendig voorstellen! Die Cees spreekt ook tot mijn verbeelding evenals het spel zoals je het beschrijft. Mooi hoe je toch een soort band met mensen kunt krijgen op deze manier.
Dat ia afkicken dan. Jammer. Hebben ze ook gezegd waarom ze gestopt zijn?
Dat wordt zoeken naar een nieuw spel. Zoiets is gewoon onderdeel van je leven. Stom dat ze ineens stoppen
Zo grappig hoer verschillend hier de reacties. De een interpreteert het missen van het spel, de ander het missen van Cees. Nooit meer je kennis meten met Cees, nooit zeker weten of Cees een man/vrouw is, leeftijd, vlakbij of woont Cees in Frankrijk als Nederlandstalige, niet weten of Cees het net zo gaat missen als jij.
Heel grappig dat verschil, niet beter, niet slechter maar wezenlijk anders.
Maar nu ben ik wel benieuwd wat jij nu het meest mist?
Hey bertiebo,
dacht ik net: leuk spel voor mij...
is het opgehouden!
Jammer!
Misschien vind je nog een ander spel, dat er op lijkt?
Laat maar weten.
Speel je Wordfeud?
Prettig weekend, Marlou
Hoe zal het met Cees gaan?
Wat een teleurstelling voor je, en natuurlijk ook voor Cees.
Jullie hadden toch een soort van band, en die is zomaar onaangekondigd verbroken.
En waarom, zoiets is toch leuk om te doen?
Je zult Cees missen en hij jou.
@ Marion: ik heb het een beetje overdreven hè. Dat in de eerste plaats. Een depressie is echt iets anders en dat weet ik.
Ik ga het spelletje missen, maar er zijn meer dan genoeg spelletjes, denk ik.
En dan Cees... Ergens vaag had ik altijd in mijn hoofd dat wij nog een keer kennis zouden maken. De beheerders van het spel gaven in het begin aan dat het nóg niet mogelijk was om je tegenspeler te contacten. Dus ik hoopte dat dat nog eens zou gebeuren. En ik heb ook wel eens gedacht op een groot forum als FB te vragen of iemand een Cees kende die het spel een tegen vijftig speelde. Maar dat ga ik niet doen.
Dus ik mis allebei.
Ik zei al dat ik ook Ruzzle speel en daar is ook één iemand mijn vaste tegenstander. Ze heet Emmensa en ik denk dat het een vrouw is. Haar ga ik nu wel even contacten. Om kennis te maken. Voor het te laat is, hahaha
@ Marlou: Veel gespeeld hoor Wordfeud. Letterlijk tot vervelens toe
Mooi toch hoe je een bepaalde band kunt opbouwen met in jouw geval ene Cees die je alleen kent van een spel en verder niet. Je weet niet eens hoe Cees eruit ziet. Misschien is Cees wel een vrouw of iemand die jaren geleden is geëmigreerd naar Timboektoe en die eenzaam en verlaten, smachtend naar Nederland verlangd en jij zijn enige draadje naar Nederland was. Gek toch hè maar wel leuk en spannend. Wie weet kom je jouw Cees nog een keertje ergens bij een ander spel weer tegen. Ik hoop het voor je.
Ik kan me voorstellen dat je toch iets mist, en Cees natuurlijk ook.
Wat jammer voor je.
En Cees mist jou.
Ja ik herken dat fanatisme wel. Heb een tijd fanatiek Ruzzle gespeeld, meestal 's'avonds. Tot ik een keer toen ik naar bed was gegaan ontzettend misselijk werd en de hele wereld begon te draaien en me zo beroerd voelde tot overgeven aan toe. Wist niet wat me overkwam, ik ben er acuut mee gestopt. Je leert jezelf wel kennen zo...:)
zo jammer voor je!
Wat een opluchting. Ik, met mijn gevoel voor drama zag je al gehackt, misbruikt en bedrogen.
Nou ja in principe is jouw put natuurlijk ook bija onoverkomelijk diep en ben je je Cees jwijt. Ik wens je veel sterkte 😆
Ik speelde het ook. Jammer, zo maar ineens stoppen. Uitleg beloven die niet komt, is ook jammer.
Het enigszins vergelijkbare Met het mes op tafel, is al een tijdje geleden stopgezet.
Ik speelde met een vriendin nog Wordcrex. Dat is niet zo lang geleden ook ineens gestopt. In dit geval stopte het alleen voor androidgebruikers. Je kreeg het advies de update te laden, die er niet is. Bij Apple gaat het wel door, begreep ik. Ik speelde ook tegen echtgenoot, hij op zijn iPad. Die doet het nog, zegt hij, alleen speelde hij niet met anderen.
Waardeloos is dat, als je zo verknocht bent aan iets dat zomaar stopt. Waarschijnlijk dom van mij, maar ik dacht in eerste instantie dat Cees bij de app hoorde. Wie weet leest hij mee in Blogland en duikt ie op. Succes met zoeken naar een alternatief.
Haha, Cees zou dit allemaal eens moeten lezen !
Tuurlijk Bertie overdrijf je, dat begrijp ik. Als ik voor mezelf spreek: ik denk dat je/men of misschien ik onwillekeurig je een beeld vormt bij een naam als je vaker met die naam/persoon te maken krijgt. Iedere prestatie, ieder antwoord laat iets zien van degene die de prestatie levert, ik zou er ook (ongemerkt) een heleboel om heen boetseren. Iemand die alles van showbizz weet zou in mijn hoofd een heel ander beeld krijgen dan een specialist op geschiedenis bij voorbeeld.
Of dat allemaal terecht is, dat weet je helemaal niet, maar gaandeweg bouw je waarschijnlijk verder op dat beeld. En een Cees is ook een ander iemand dan een Wesley. Maar dat ligt natuurlijk ook aan de bril waarmee je kijkt. Door de Cezen en de Wesleys die ik heb ontmoet heb ik een bepaald beeld aan de namen gehangen. Ach ja.
Al aan Cees Notenboom gedacht? En ik heb ook een hele leuke neef die Cees heet. Wie weet is het wel een van die twee :)
Oh ik snap dit zo goed. Ik had dit ook met Jeanne, al 'kletsten' wij na verloop van tijd best veel via de chatfunctie waardoor ik ook wist dat het slecht met haar gin. Helaas is zij overleden https://www.triltaal.nl/2021/04/28/deze-is-voor-jeanne/. Ik had er heel wat voor over gehad als ik het contact met haar kwijt geraakt was doordat de app stopte.
Is there no way to find the person?
When Ingo fell so seriously sick someone from the US started contact, called him-/herself Willow, helped me through, had medical knowledge.
When I happily could announce that Ingo made it the person vanished. I never found out who it was and could never even really say thank you.
Social media is good and bad...
Sterkte met je verlies!
Een reactie posten