Het water bewaart ons

 Het ging zo: Ik was midden in de Coronatijd op Schokland. Geïnteresseerd als ik ben in Werelderfgoed, geïnteresseerd als ik ben in eilanden. En hoewel alles nog potdicht zat toen wij er wandelden, vond ik het toch een bijzondere ervaring. Ik schreef er over, o.a. hier,  klik               

Ons plan is om nog eens terug te gaan en dan wél in het museum te kunnen. 

En nu helemaal, want vrij kort geleden las ik dat er een boek is verschenen over Schokland. Een roman. Vlak daarna zag ik op Insta bij de Club van Echte Lezers,  dat ik dit boek zou kunnen winnen als ik  goede argumenten had en als ik  een recensie zou willen schrijven. Ik vertelde dat wat ik hierboven ook vertelde en ik won. Yes.   Dus hier is mijn recensie, met dank aan Uitgeverij Atlas. 

Geschreven door Haro Kraak: Het water bewaart ons

Kraak is journalist van de Volkskrant en dit is zijn tweede boek.

Het verhaal: 

Schokland is door het stijgende water een eiland geworden. Wéér een eiland geworden, net als vroeger. Een eiland met heel veel regels en voorschriften. Een eiland met geloof en tradities. Zeer conservatief.

Want de Schokkers die er wonen, willen het eiland graag houden en hebben zoals het ooit was. Ze denken dat het leven op het eiland anders is en beter dan in de rest van het land. 

Elsa woont al jaren op Schokland, met haar man Age. Maar in tegenstelling tot Age is Elsa is er niet geboren.  

Elsa past zich aan, maar eigenlijk is ze nog steeds een buitenstaander. 

Als Age en Elsa op de terugweg zijn van een bezoekje aan het vasteland, nemen ze een lifter mee. Kasper heet hij. Kasper blijft logeren, gaat klusjes doen en zijn komst op het eiland zorgt voor veel spanning en onrust. 

Er gebeurt iets vervelends en Kasper wordt meteen veroordeeld. Er ontstaat ook spanning, een ander soort spanning, tussen Elsa en Kasper en daardoor tussen Age en Elsa en Age en Kasper. 

Ondertussen is Elsa aan het solliciteren naar een baan bij de Eilandraad. Ze wil die baan graag, maar er zullen dingen van haar verwacht worden. Zo zal ze zich moeten stellen achter het anti-abortusbeleid en daar naar moeten handelen. 

Een van de tradities op het eiland is Wannejoene, Een soort geheim feest met bijzondere gebruiken. Schokkers spreken er niet over, omdat mensen van buiten het eiland  deze tradities nooit zullen kunnen begrijpen. 

Tijdens het feest lopen spanningen en onrust hoog op en leiden tot een climax. 

Ik vond het een intrigerend en ook wel spannend en meeslepend boek. Erg goed geschreven.  

Het is complete fictie, maar met een aantal zaken die in onze wereld aan de orde zijn, klimaat, abortus, angst voor en afkeer van vreemdelingen. 

Aanrader? Ja zeker!

(Ik wil nog even wijzen op het omslag. Goed gedaan en zeer goed passend bij het verhaal! Ontwerp van Anne Caesar van Wieren.