Herfst

Het was bijna zomers, afgelopen zondag. Mensen metzonderjas en/of blote benen en heerlijk aan het zonnen:

En dat terwijl de meeste blaadjes zo langzamerhand toch wel echt zijn gevallen: 

Maar we zagen ook een boom met nog heel veel blaadjes. Déze: 

Dat vereiste wat nader onderzoek, daar op de binnenplaats van het Catharijneconvent in Utrecht. Want echte blaadjes waren het niet. 

Dit is namelijk een Levensboom. 

Als een dakloze overlijdt, volgt vaak een eenzame begrafenis. Soms met enkele hulpverleners als getuigen en met de straatpastor die de overledene met een paar woorden recht wil doen. 

Op het graf komt geen steen, geen naam.

In deze levensboom hangen de namen van mensen die een eenzame begrafenis kregen. Zodat ze niet worden vergeten. 

Het was het initiatief van Bart van Empel, straatpastor. 'Ik wil graag de mensen hun naam terug geven die ik draag op mijn hart. Dat zij rusten in vrede'. 

Het was al stil, daar in het zonnetje. En ik werd er ook stil van