Al heel lang, ik denk sinds ong. 1990, ben ik bewonderaar van het werk van Marlene Dumas.
Ik kende haar nog niet toen een vriendin tegen me zei: 'Ik zou er heel veel voor over hebben om een werk van Dumas aan de muur te hebben'.
Dat maakte me heel erg nieuwsgierig. Maar ja, er viel nog niet zo veel te googelen in die tijd.
Naar musea ging ik toen wel en in het Stedelijk zag ik haar werk voor 't eerst in het echt. Ik denk dit:
Enfin, in de loop der jaren zag ik een grote tentoonstelling in het Stedelijk. En eentje in Tate Modern, in London. En tussendoor in verschillende musea verschillende werken. Altijd indrukwekkend en altijd met als gevolg dat je er een tijdje naar kijkt.
Laatst waren we in het Kunstmuseum in Den Haag, voor een tentoonstelling waar ik helemaal niks aan vond. Maar zoals ik toen al schreef: er is in zo'n museum nog veel meer en ook werk dat je wél aanspreekt. Die keer was er een nieuw werk van Marlene Dumas.
Dit werk heet Martha - My Ouma.
Dumas schilderde haar grootmoeder, Ouma Tottie. Van Dumas is bekend dat ze vaak werkt met foto's. Dit is een foto uit de jaren '70. Ze beschrijft haar Ouma als een hardwerkende boerenvrouw die nooit achter haar man aanliep.
(In mijn hoofd sprak ik het uit als Oema. Marlene Dumas woont en werkt al heel lang in Amsterdam, maar komt uit Zuid-Afrika. Gisteren luisterde ik naar een boek en daar kwam een man uit Zuid- Afrika in voor. De voorlezer sprak het uit als ou ma. En dat vond ik ineens heel mooi. Een oma is een oude ma).
Deze foto hing er bij in het Kunstmuseum. Dat vind ik ook mooi. Je ziet hoe het lijkt.
Hier heb ik ook zeer van genoten. Ook in het Kunstmuseum. Ietsje dichterbij kijken:
Het is uit 1986 en getiteld ( A kinder) Fear of Babies
Tenslotte: toen ik deze week in de trein zat las ik het Boekenweekgeschenk. Dat van de Chabotten. Ik moet zeggen dat ik het een heel verrassend en aardig boekje vond. Maar dit terzijde. De voorkant van het boekje was van ... Marlene Dumas.
Bijzondere schilderijen. Niet echt portretten, meer dan dat.
BeantwoordenVerwijderenFascinerend! Dat boekenweekgeschenk vond ik ook prettig leesbaar maar heb niet goed naar de voorkant gekeken.
BeantwoordenVerwijderenThey look like they are haunting ghostly
BeantwoordenVerwijderenInteresting art. The first one reminded me a bit of Banksy...
BeantwoordenVerwijderenDeze kunstenaar kende ik niet, maar ik vind het heel mooi!
BeantwoordenVerwijderenZe heeft in ieder geval een heel eigen stijl.
BeantwoordenVerwijderenIlja Pfeijffer was erg negatief over het boekje van de Chabotten. Het zou geen enkel niveau hebben. Ik ben het er niet mee eens. Ik vond het een heel liefdevol boek. Het lijkt makkelijk neergepend maar de saamhorigheid en de liefde uit een gezin weergeven vraagt toch om goed schrijverschap. En bijzonder dat ieder gezinslid eraan meeschreef.
BeantwoordenVerwijderenIk weet niet zo goed wat ik van deze schilderijen moet denken. Ze hebben iets spookachtigs.
BeantwoordenVerwijderenIk vind ze gewoon echt eng.
BeantwoordenVerwijderenVoor mij zijn de schilderijen niet mooi. Ik vind ze een beetje eng. Maar voor jou is het fijn dat je ze zomaar zag. Het boekje van Chabot heb ik, ben er nog niet aan begonnen, maar nu ga ik dat zeker doen.
BeantwoordenVerwijderenIk had er nog nooit van gehoord, maar dat zegt niks..
BeantwoordenVerwijderenJa, ze hebben beslist iets bijzonders vind ik. Een bepaalde zeggingskracht, maar dat is ook de bedoeling van kunst. En het hoeft ook zeker niet altijd mooi te zijn. Ik vind het wel heel knap geschilderd!
Ik vind het nogal lugubere portretten eerlijk gezegd. Die vervormde koppies, die zwarte ogen, nee, niet iets wat ik boven de bank zou willen hangen...
BeantwoordenVerwijderenNiet alleen Herman maar ook met Marlene gaan we hand in hand. Ik leerde haar werk kennen in Kassel. De jaren 80 ik ben het juiste jaartal ff kwijt.
BeantwoordenVerwijderenIk hou ook erg van het werk van Marlene.
BeantwoordenVerwijderen