In het Haagse Kunstmuseum is ook een zaal waar allerlei schilderijen hangen met schapen, lammetjes, schaapskooien.
Wat je hier op mijn foto's ziet: drie schilderijen van Mauve en eentje, die schaapskooi, van Matthijs Maris.
(Het schilderij linksonder heet trouwens 'Larens vrouwtje met lam'. Vrouwtje, tssss. Maar dit terzijde).
Ik wilde al doorlopen, want hoewel ik een Schapekop ben, ben ik niet speciaal op schapen gesteld. Maar toen begreep ik dat ze niet voor niets daar bij elkaar zijn gehangen.
In de vitrine in dezelfde zaal lag namelijk een dik vest. Heel mooi gebreid door Christien Meindertsma.
Die Meindertsma heeft een label, Flocks. En elke trui die ze breit is afkomstig van de wol van één schaap. Daar hoort een paspoort bij waarop te lezen valt dat de wol voor dit vest afkomstig is van schaap B87014 uit Shropshire, Engeland.
En dan legt ze ook nog de kudde vast. Voor en na het scheren. Dat is dan weer een soort van kunstproject in samenwerking met een fotograaf, Roel van Toer.
En zo werd die zaal toch nog leuk om te zien.
Die Meindertsma probeert in haar werk de herkomst van dagelijkse produkten duidelijk te maken. Dat vind ik nuttig. Onze kleinkinderen kunnen niet breien, maar weten wel wat het is. Maar ik heb vaak kinderen in de klas gehad die echt geen idee hadden.
In een andere zaal zag ik nog dit schilderij: Breistertje op balkon, Montmartre, 1869. Van Jacob Maris. En ik dacht dat ze dat er bij hadden moeten hangen.
17 opmerkingen:
De wol schijnt niet veel meer waard te zijn,jammer
Handwerk gaat gewoon verloren, maar ik vrees voor een toekomst waarin het gros niet weet hoe de moderne apparaten met a.i. gemaakt worden. Zodanig dat straks ook dit verloren gaat.
Deventer heeft een stadskudde en er is een levendig project waar er van de wol van alles wordt gemaakt. Want inderdaad: veel wol wordt vernietigd tegenwoordig. Niet te geloven.
These sheeps look so real life like. Hyper realistic
Een leuk blogje heb je over schapen. Ik ben juist dol op schapen, hun maffe koppen en het pure materiaal dat wol is. Er zijn meer mooie initiatieven om de aandacht op het gebruik van wol te leggen en vernietiging onder de aandacht te brengen.
Leuk om een thema zo aan te kleden in het museum.
Wat een prachtig idee: een trui van een specifiek schaap! Dat maakt het ineens heel bijzonder.
Toch wel bijzonder gecombineerd, deze tentoonstelling. En eeuwig zonde dat kunstvezels de wol verdrongen hebben.
Al weer een tijd geleden was in het wijkgebouw een tentoonstelling over de Rotterdamse kudde. Ook daarvan wordt van alles gemaakt, ook stof voor meubel bekleding. Leuk om van schaap naar product te zien.
Ik was onlangs op bezoek bij een van mijn zonen die in Yorkshire woont. Daar wemelt het van de schapen en, in het voorjaar, van die schattige lammetjes. Maar dat heeft zijn keerzijde. Het was druk in het stadje, we zochten naar een tafeltje buiten, er was een verkeersopstopping en daar stond een enorme vrachtwagen, volgeladen met blatende schapen... Drie verdiepingen had dit transport! Ik kon wel raden waar die beesten naartoe gingen. Schapebout, hoe lekker ook, staat niet meer op mijn menu.... Een trui breien kan ik gelukkig nog wel.
Hier wordt volop gebreid. Met wol uit Noorwegen of de Færø eilanden, met Angora of goedkopere acryl. Wel leuk om een schapen afzender eraan te hangen
Wat een apart onderwerp in dat museum.
Ik ben een mug en totaal niet op muggen gesteld :-)
Breien (en haken) schijnt weer helemaal hip te zijn, dus wie weet gaan je kleinkinderen dat ook nog leren.
Wat leuk, een zaal met schapen schilderijen. En dat er dan een trui ligt lijkt me heel leuk. Ik vraag me wel af, of het wol van één keer scheren is of van een paar keer.
Ik houd wel van schapen, maar ben geen schapenkop...
Wat een leuk blogbericht, ik heb het met aandacht zitten lezen!
Wat een goed idee om een museum zaal op die manier in te richten. Toen wij in Ierland waren heb ik o.a. een prachtig dik vest gebreid van schapenwol gekocht. Al heel veel gedragen. Goed om te zien hoeveel moois er in dat land van wol gemaakt wordt.
Helemaal met je eens Bettie, over dat laatste schilderij !
I love sheep, we had fun "talking" when Ingo still lived in the village.
Een reactie posten