In 1976 was ik met mijn toenmalige vriend op een rondreis naar en door Griekenland.
Een groepsreis was dat, met een vrij simpele formule: Je gaat met de bus naar het land van je keuze. Overnachten op campings. Sindbad, zo heette die reisorganisatie zorgt voor het vervoer, de campings en de tenten. Vervoer heen en terug en onderweg. Terug vlieg je.
En Sindbad zorgt voor een reisleider.
Stel je niet teveel luxe voor. Je sliep in kleine tweepersoonstenten.
Maar de reisleiders waren fantastisch en je zag en leerde ontzettend veel in drie weken.
Dan ging je bijvoorbeeld in de morgen heel vroeg naar een bepaalde plaats. Je kreeg uitleg.
Ik herinner me dat we bij nacht en ontij naar Delphi gingen. Want later op de dag zou het te druk of te warm zijn. Vaak 's middags ook nog iets of 's avonds en tussendoor en de rest van de dag kon je doen waar je zin in had. Uit eten gaan, of juist niet. Zwemmen of niet. Beetje wandelen, gezelligheid met de groep. En ik vond mijn man toen al hartstikke leuk!!!!
Mijn verkering ging uit. Maar de groep was zo leuk geweest, dat we na die vakantie wat contact hielden.
In 1977 zeiden een paar mensen van die groep tegen mij: 'We gaan dit jaar naar Sicilië, ga je mee? Frits gaat ook mee'.
En tegen Frits zeiden ze: 'We gaan dit jaar Sicilië, ga je mee? Bettie gaat ook mee'.
Dat deden we allebei, we gingen mee, maar we wisten het niet van elkaar. Dus dat was een verrassing.
We hadden het wederom erg leuk met ons allen, maar Frits en ik hadden het samen nog véél leukerderder.
We werden op elkaar verliefd op Sicilie en in Rome en Napels en Pompei.
Twee jaar later zijn we getrouwd. Dat is deze zomer vijfenveertig (45!) jaar geleden en nu leek het ons zo mooi en zo passend ook, om nog een keer terug te gaan naar dat eiland waar het begon. Nou en dat hebben we dus nu gedaan.
We gingen terug.
Op de foto zie je Frits zo'n Sindbadtentje opzetten. Om precies te zijn de tent van mij en mijn tentgenote. Hij was toen al zeer behulpzaam.
Achteraf best raar. Als je alleen was, werd je gewoon ingedeeld met iemand in zo'n tentje. Moest je maar hopen dat het klikte. Mijn tentgenote toen was leuk gelukkig. Maar ik zou verhalen kunnen vertellen, haha. We zijn later nog vaker met Sindbad op vakantie geweest.
En op het bankje zie je Frits rechts en ik zit links. De mensen tussen ons in waren leden van de groep.
(In de Coronaperiode heb ik heel veel foto's gedigitaliseerd of weggedaan. Maar niet die van die vakantie. Het waren er trouwens niet veel, het ging nog met een rolletje).
21 opmerkingen:
Thank you for the very big smile. Cute story! Awwww...
Wat een mooi verhaal.
Wat geweldig Bettie en mooi om nu terug te zijn geweest.
En nog steeds in al die plaatsen verliefd natuurlijk !
Gefeliciteerd!
In die tijd was dat bijna een wereldreis. Een leuk verhaal Bettie.
Prachtig verhaal! Leuk om weer over te doen, die reis!
Wat een romantiek en mooi verhaal.
45 Jaar verliefd. Wat mooi. Gefeliciteerd.👩❤️👨
Vele jaren later ging ik met Transalpino en een jaar later met MyWay naar Zuid-Frankrijk. Dat waren ook jongerenreizen en ik heb daar nog steeds hele goede herinneringen aan.
leuk dat jullie nu teruggegaan zijn naar Sicilië.
Wat een heerlijke herinneringen Bettie! En wat leuk dat jullie teruggegaan zijn! Ik neem aan niet meer in een tentje ;)
Wat een leuk verhaal met een happy end.
Ja leuk waren die vakanties he, ik zat net ook wat foto's te kijken van de vakanties die we hebben gehad. Het blijven leuke herinneringen.
Wat een romantisch verhaal. Ik snap wel dat jullie daar nog een keer naar toe wilden.
Wat een prachtig verhaal. Mooi om dat op Sicilie te vieren
Wat ontzettend leuk, zo'n liefdesverhaal. Goede plek om verliefd te worden!
En die nieuwe verkering ging nooit meer uit. Leuk verhaal en lekker vieren, die 45 jaar.
Sweet memories, for always.
Wat een leuk verhaal.
Dit is dus een trip langs memory lane, zoals de Engelsen dat zo mooi zeggen.
Mooie herinnering.
Zo'n soort verhaal heb ik ook. In 1969 woonde en werkte ik al geruime tijd in Parijs. In een Nederlandse krant stond een jongerenvakanties geadverteerd door een firma die Minitrek heette (gevestigd in Amsterdam) Om kort te gaan, vanwege internationale deelname was het verzamelpunt in Boulogne sur Mer. Bleek|het gezelschap te bestaan uit lauter Britten..... Ik dus ook mee in een busje dat uiteindelijk aankwam in |Sicilie. Niet lang na die vakantie kreeg ik bezoek in Parijs van een van mijn medereizigers (die steeds schreef and telefoneerde op mijn werk). Richard en ik trouwden 6 maanden later in Londen... We zijn 47 jaar (tot aan zijn dood) samen gelukkig geweest (en hebben veel met onze kinderen gereisd en gekampeerd).
Wat mooi, Anna Lines. Mooi ook dat je het hier deelt. En ontzettend toevallig. Dankjewel.
Groet van Bettie
Oh, dat is een mooi verhaal... Past zo in een roman, Bettie!
Een reactie posten