Deze vier mensen maken (in de film) al jaren lang muziek met elkaar en met veel succes. Dan krijgt de oudste (Christopher Walken dus) verschijnselen van de ziekte van Parkinson. Hij zal niet heel lang meer kunnen spelen. Er moet nagedacht worden over hoe nu verder met het kwartet, maar de meningen zijn verdeeld, zo blijkt, waardoor deze musici ook over zichzelf moeten gaan nadenken. Dat leidt tot onverwachte gebeurtenissen waar ik verder natuurlijk niets over zeg. Ja, ik vond het een goeie film, ook wel een beetje door de muziek.
P.s.: In ons filmhuis is er altijd een vrijwilliger die de boel inleidt en na afloop (uiteraard nadat de volledige aftiteling bijna verplicht is bekeken, ook al zou die in het Chinees zijn) staan de mensen van het filmhuis ook weer bij de uitgang van de zaal. Je hebt dan de neiging om even iets tegen ze te zeggen over de film en veel mensen doen dat ook. Algemeen hoorde je: mooi, goeie film. Dat zegt ook wel wat natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten