Kopje thee

Dit blikje jasmijnthee nam ik mee uit Vietnam. We proefden het daar in een werkplaats waar ze van alles maakten van rijst. Een kleinschalig project waar een hele familie werkte. En thee verkochten ze er ook. Het is trouwens geen blikje, maar een kartonnen doosje, de bovenste helft draai je er af.
Ik mocht van mezelf, theeleut die ik ben, geen nieuwe losse thee meer kopen. En ook geen zakjes die ik soms voor het gemak aanschaf. Tot alle voorraad op zou zijn. Zover is het nog niet. Maar ik ben vast aan deze jasmijnthee begonnen. Zo heerlijk.
Meestal is het een geur die me terug kan brengen bij een bepaalde gebeurtenis of bij een bepaalde plaats. Maar dit kan dus ook. De smaak van thee brengt me helemaal terug in Vietnam. Ik zie precies voor me hoe die werkplaats er uit zag. Ik ruik hoe het daar rook. Ik voel de zon en ik zie een hondje wegsluipen. En ik hoor een baby huilen. Ik zie mijn reisgenoten. En dat alles door een kopje thee. Helemaal gratis!