Wat is het leuk, als je thuiskomt van een nogal lange vakantie om je post te bekijken.
Ik dwong mezelf om eerst uit te pakken en op te ruimen en de was aan te zetten en zo, maar die stapel lonkte. Lonkte heel hard.
Dus toen ik eindelijk mocht van mezelf, sorteerde ik heel snel en bleef er een stapeltje leuke post over.
Eerst een mooie zelfgemaakte envelop, met daarin twee kaarten. Van Mieke
Mieke had op haar blog een give-away en ik had niet gewonnen. Daarom stuurde ze deze prachtige zelfgemaakte kaart. Hoezo niet gewonnen? Ik heb hartstikke gewonnen.
De tweede kaart was zo mogelijk nog leuker. Zo mogelijk dan hè.
Het is namelijk een Roodkapjekaart, die Mieke vond op een rommelmarkt in Middelburg.Zo leuk deze. Nummer116!!
En ook de achterkant vond ik in dit geval erg leuk.
Een klas meisjes (dacht ik) die hun zieke klasgenootje een kaart stuurde: Aan Mej. W. Siepker. Ik denk dat Mejuffrouw gewoon Willie heette hoor.
Van die lieve, ouderwetsche namen hebben ze allemaal.
Mej. Siepker zal er van zijn opgeknapt zijn, toen in 1954 (dacht ik).
Er is daar op dat adres nog steeds een school, googelde ik: de Sint Bernardusschool.
Was natuurlijk vroeger een katholieke meisjesschool. Met al die meisjesnamen.
Nu is het een basisschool. In de Bernard Zweersstraat (met 2 ss-en).
De juf die de straatnaam er nog even snel en fout bij schreef, had haast natuurlijk. Ze moest de trein halen en postte de kaart op het station.
Maar ja, mijn theorie kwam in gevaar, bleek onbruikbaar, toen ik nog even verder googelde.
Ik vond namelijk een advertentie in het Haarlem's Dagblad van 12 mei 1937.
Veertien jaar voordat de kaart verstuurd werd dus:
Dus nu denk ik dat Mej. W. Siepker zeker geen leerling van de school was. Niet een ziek klasgenootje, maar een lerares. Misschien wel de muzieklerares. Met d'r gitaar.
Het enige dat ik nu nog niet snap is dat kinderen uit klas 1-2 zo netjes hun naam schreven. Men schreef vroeger netter denk ik, dat werd er ingeramd, maar dit zijn geen handschriften van eersteklassertjes en het is ook geen juffenhandschrift.
Oh en let ook nog even op de postzegel. Die vind ik zo mooi. Een van de mooiste ontwerpen ooit! Van Jan van Krimpen. Ik begrijp niet dat die postzegels niet opnieuw gedrukt worden.
Hoe dan ook, ik kom m'n tijd wel door zoals je ziet,hahaha. En dit was nog maar een envelop van die lonkende stapel!
Mieke, je hebt me een heel groot plezier gedaan!
17 opmerkingen:
Graag gedaan Bertie. Ik kocht nog wat kaarten en dan blijken er nog meer mensen op dat adres te wonen.
Waarschijnlijk een klas op de middelbare school?
Ja dat dacht ik ook, maar ik kan geen middelbare school ontdekken op dat adres
Ah... Nog mooier. Zullen we een roman gaan schrijven, Mieke?
Die W. Siepker uit de advertentie kan ook nog haar vader zijn?
Ja of d'r opa
Je kunt zo bij de recherche :-)
Een fantastische kaart in meerdere opzichten <3
Er is momenteel een tentoonstelling van zeventig jaar postzegels in het Rijksmuseum in Amsterdam. Misschien iets voor jou? Groet..
Wat kan dat toch leuk zijn zo een envelop. Weet je wat mij opvalt aan de kaart; al die gewone namen die er toen nog waren.
Lekker makkelijk. Tegenwoordig geven mensen hun kinderen echt de vreemdste namen. Fijn dat je weer heelhuids terug bent.
Wat leuk zo'n onderzoek via google! Wat zo'n kaart al niet teweeg brengt!
Vast wel. Dank voor de tip!
Oh ja, dit soort vragen komen ook altijd bij mij op.
Het handschrift kan idd bijna niet van groep 1-2 zijn. Het lijkt ook erg op elkaar. Misschien door een (ouder) kind geschreven - de zittenblijver in groep 2???
Leuk zulk speurwerk. Ik was ook zo'n bofkont die een kunstwerkje van Mieke ontving.
Wat een speurneus ben jij! En hoe plezant om over die kaart te fantaseren. Mij lijken de namen allemaal door dezelfde persoon te zijn geschreven?
Misschien wel het allerleukste aan die oude (geschreven) kaarten. Het verhaal dat erachter zit te ontdekken!
Ik heb zo gelachen om je advertentie van de gitaar (-: Dat dat gewoon allemaal op internet staat! Post...de allermooiste cadeaus! Fijn dat zoveel mensen je verwennen.
Lieve groet.
Een reactie posten