Das Schweigende Klassenzimmer

Afgelopen weekend waren het weer de Hoornse Filmdagen. In Cinema Oostereiland werden twintig films vertoond, van 's morgens tot 's avonds.
Ik heb een keuzeprobleem, maar dit keer werd het me makkelijk gemaakt. Mijn vriendin S. bezoekt ieder jaar in september in Vlissingen een festival Film by the Sea, dat is een zeer bekend festival en ze woont in de buurt.
Zij zag daar drie films, was daarover zeer te spreken en ik koos blind de drie die zij zag.
Drie films in twee dagen, dat is voor mij echt het maximum. Maar ik sprak verschillende mensen die zich echt helemaal onderdompelen en er acht zagen. Acht!
Maar goed, het is altijd heel gezellig en ik zag een gewone, mooie film. Ik zag ook een hele aparte, rare, bijzondere, intrigerende film. En ik zag een prachtige, zeer indrukwekkende film. Zo een waarvan ik nu al weet dat hij in mijn top-tien van 2018 komt. Op plaats een of twee. Waarschijnlijk op een, maar ik  houd nog een plekje over, omdat het jaar natuurlijk nog niet voorbij is en ik niet weet wat er nog komt. Maar alleen voor de zekerheid.
Deze film was echt indrukwekkend.
Dat vond ik niet alleen, dat vond Frits ook en dat vonden ook de bezoekers van de Filmdagen. Zij gaven,  net als wij, een scheurtje in nummer vijf en kozen deze film op de eerste plaats.
Das schweigende Klassenzimmer.
Het is een echt gebeurd verhaal. Het speelt zich af in 1956. Dat is het jaar van de Hongaarse opstand. 
Twee Oost-Duitse scholieren Theo en Kurt zien in de bioscoop schokkende beelden over die opstand en ze willen wat doen, een daad stellen.
Ze krijgen hun klasgenoten zo ver dat ze in een les een minuut stilte houden. Das Klassenzimmer schweigt.
Een mooie actie, zou je zeggen. 
Maar toen, ten tijde van de koude oorlog, niet. Er ontstaan grote problemen, met grote gevolgen. Voor alle scholieren uit die klas. 
Over een stuk geschiedenis dat nog niet echt ver achter ons ligt. Over de kracht van een groep. Over de kracht van het individu. Over sterk zijn, over het leven.
Ik ben toch wel duidelijk genoeg hè, deze film is echt een aanrader. Dus hier is de trailer. Kun je meteen zien hoe mooi het gefilmd is, zoals ik denk dat het in die tijd was: