De boom is weg

Voor ons huis  is een plantsoen, beheerd door de gemeente.
Nou ja beheerd... het is een grote gribus, een totaal mislukt veldje.
Er in staat een zootje ongeregeld. En er staan een paar bomen in. Dat zijn bomen die er vanaf het begin staan. Zo zijn ze geplant.
Toen wij hier bijna veertig jaar geleden kwamen wonen, zag het er best goed uit. Geloof ik, want ik herinner het me eigenlijk niet zo heel goed.
Enfin,  er was in ons plantsoentje een boom die er totaal niet in paste. Nergens in de omgeving is zo'n boom. Hij is niet aangeplant, hij is daar gewoon gekomen.
Op zich is dat wel leuk, ware het niet dat de boom veel overlast veroorzaakte door de eeuwige naalden.
Die door je hele huis lagen als je niet oppaste. Maar ook door het licht dat hij wegnam.
We hebben daar regelmatig over geklaagd.  Ik heb er al eens eerder iets over geschreven: hier
Dan kwam er iemand kijken en dan zeiden wij dat het geen gezicht was.
De gemeenteman: IK vind het mooi.
Dat wij handtekeningen hadden,  van alle omwoners tegen de boom, mensen die het ook allemaal niet mooi vonden en/of er last van hadden, dat maakte niet uit.
'IK vind het mooi', daar bleef het bij.
Of ik zei dat de boom heel veel licht wegnam. Dan was het antwoord: 'Tja, dan moet u maar een groter raam nemen'.
Maar nu is er iets veranderd. Er was een bijeenkomst, georganiseerd door de gemeente waarop je allerlei zaken die met de wijk te maken hebben, kon bespreken. En voor het eerst werd er geluisterd. Dat was net voor de zomer. En er kwam een herhaalbijeenkomst.
Beide keren hebben wij uitsluitend over de boom gesproken en nu werd er voor het eerst in al die jaren geluisterd.
Ze zouden nog eens komen kijken, dat in ieder geval.
Dat is gebeurd en hoera... de boom mocht weg.
Hij nam teveel licht weg voor de andere bomen, de bomen die er wel horen, dat was hun argument. Prima, maakte ons niet uit.
De boom kreeg twee stippen en zou in de herfst verwijderd worden.
Het lijkt wel een gezichtje hè. Geen blij gezichtje, maar onze gezichten en die  van de buren uit ons rijtje, die waren wel erg blij, toen er deze week werd begonnen.

Ik was nogal naïef en dacht dat de boom gekapt zou worden. Maar dat ging anders. Deze man klom erin en haalde vanaf onderen steeds takken weg.

Tot hij helemaal boven was aangekomen. en er geen takken meer aan zaten.

 Daarna werd het bovenste deel van de boom er af gezaagd. Er staat nu nog een flink, kaal stuk stam, maar dat zal ook nog wel weggehaald worden,  neem ik aan.
We konden aan de jaarringen zien dat de boom ongeveer twintig jaar oud zou zijn.
We zijn echt hartstikke blij, het is al zo veel lichter in huis.
Onze missie is nog niet klaar hoor. Er zijn momenteel veel initiatieven, overal in het land, om, als bewoners,  zelf het plantsoen in te vullen en bij te houden. Dat zouden wij ook wel willen.
Er zitten nu in ieder geval mensen die luisteren en die (in het wijkcentrum) ook heel bereikbaar en aanspreekbaar zijn.