Op weg naar London

Als we gaan, gaan we vroeg. De Thalys naar Brussel vertrekt om kwart over twaalf, maar wij willen, door ervaring wijs geworden, zo min mogelijk  risico lopen. En dan, daarbij vinden we het heerlijk om op het Centraal Station in Amsterdam koffie te drinken in de wachtkamer 'der eerste klasse'.

Even kijken of de papegaai er nog zit. En ja hij zat er en krijste net zo hard als anders. Ook de wc was nog hetzelfde. En ik wil ook altijd even uit het raam kijken, daar.

We waren deze keer wel erg vroeg, dus mijn man nam nog een kopje koffie en ik ging een rondje station doen.
Eerst de gewone stationshal en daarna de IJpassage, die iets luxer is. De ingang was afgesloten.
'Neemt  u de ingang aan de IJzijde'.
Dat deed ik en checkte uit met mijn Ns-kaart.
Huh, 10 euro afgeschreven?? Enfin ik keek verder rond en bedacht toen ineens dat dat natuurlijk niet kon. Oh ja,suffe tut, je was ingecheckt met je code op het papier voor de reis naar London. Ik had helemaal niet kunnen uitchecken.
Gelukkig zijn daar dan altijd loketten, bemand door behulpzame mensen en vriendelijk ook.
'Geeft helemaal  niks, mevrouw, komt helemaal goed hoor en u ben echt de enige niet en kijk als u nu dit nummer belt als u terug bent uit London, dan wordt het bedrag zo terug gestort op uw rekening'.
Ha, hij zij zei nog net niet mevrouwtje.
'Dankuwel, maar hoe kom ik nu weer bij mijn man,daar in de wachtkamer der eerste klasse?'
'Kijkt u eens, hier is een kaartje voor eenmalig gebruik. De groeten aan uw man en heel veel plezier in London'.
En toen was het tijd om naar de trein te gaan. Die bijna een half uur vertraging opliep door rookontwikkeling in de Schipholtunnel
Ai, hoe zou dat gaan in Brussel. Paspoortencontrole en koffercontrole, zouden wij de aansluiting halen?
We haalden het, dankzij de machinist die het halve uur terug wist te brengen tot 4 minuten.
'Geef de machinist onze complimenten', zei ik tegen de conducteur. 'Ja goed hè' zei hij met een big smile, 'Ik zal het overbrengen hoor. En is Londen al in de feestverlichting? Dat is toch zo mooi'.

Enfin toen nog een poosje in de trein en daar waren we weer. St Pancras. Heerlijk.
We gingen eerst lekker eten bij onze vertrouwde Griek en daarna naar Trafalgar Square. Dat is traditie, op de eerste avond.
Het stroomde van de regen, maar dat mocht de pret niet drukken. Gauw in de bus, bovenin natuurlijk en genieten van de kerstverlichting. Ook mooi in de regen.

 Trafalgar Square was donker, nat en koud, dus terug naar het hotel. Waar weer eens bleek dat de  Britten nog steeds grappig zijn: