De volgende dag kwam ik in de bieb en zag het liggen. Ja, dan is het voorbestemd. Ik ging niet zoeken, het lag gewoon op de tafel met populaire boeken.
Ik heb het verhaal van de zeer oude Doris achter elkaar uitgelezen. Zij kreeg, toen ze tien was, een rood adresboek en noteerde daarin de namen van haar dierbaren. Daarvan zijn de meesten nu dood en ook dat tekent ze aan. Dat levert dan weer herinneringen op, die ze graag deelt met haar enig overgebleven familielid Jenny. En dus met ons lezers.
Een geweldig boek vond ik het niet. Maar toch kon ik niet stoppen. Soms heb ik dat, raar eigenlijk.
Het mooist van dit boek vond ik een bepaald stukje tekst:
'Ik wens je genoeg... Genoeg zon om je dagen op te fleuren, genoeg regen om de zon te waarderen, genoeg vreugde om je ziel te versterken, genoeg pijn om de kleine pleziertjes van het leven te waarderen en genoeg ontmoetingen om af en toe tegen een afscheid te kunnen'.
Nou, dat is wel passend, toch, zo tegen het eind van het jaar?
13 opmerkingen:
Een mooi stukje tekst! Zet je aan het denken, lijkt me toch een bijzonder boek.
Zeker mooi!
Wat een mooi stukje.
Een mooie tekst voor een nieuwjaarskaart.
Inderdaad een mooie tekst om het jaar mee af te sluiten...
Mooi stukje, beetje in de lijn van mijn bericht van vandaag, grappig!
En herkenbaar, sommige boeken 'moet' je gewoon uitlezen, ook al zijn ze niet helemaal wat je verwacht had.
Die heb ik ook op mijn stapeltje meegenomen boeken uit de bieb liggen. Zie ernaar uit.
Bedankt voor een nieuwe boek op mijn leeslijst!
Dat is zeker een mooi einde van het jaar. Zo zie je maar weer, het een kan echt niet zonder het ander.
Hééél passend.
Mooie tekst.
Dat is inderdaad een heel mooie wens!
Ik vond het een fijn boek om tijd mee door te brengen! En die wensen, die wil ik onthouden.
Bedankt voor je tip!
Een reactie posten