Jonker

Geen idee waarom ik dit boek nader ging bekijken en na inspectie meenam. Zo aantrekkelijk is het omslag niet voor mij.
Misschien omdat Nelleke Noordervliet het boek positief beoordeelde op de achterflap. Els Launspach kende ik nog niet, maar Noordervliet zeker wel.
Ik begon, maar ik kon er maar niet inkomen. Dat duurde me te lang, dus ik gaf het op.
Tot ik wakker werd 's nachts, geen oog meer dicht deed en wilde gaan lezen. Maar het boek waarin ik aan het lezen was (De zeven zussen, Maan), lag nog beneden en ik wilde er niet uit om het te gaan halen. Veel te koud.
En Jonker lag naast m'n bed, dus ik moest wel.
Toen,  ineens boeide het me toch op een of andere manier. Vervolgens las ik het achter elkaar uit. Zo, een beetje een lange inleiding. Nu het verhaal:

Dat gaat over de succesvolle architect Jonker Duivendal. Hoewel... op dit moment in z'n leven is hij niet zo succesvol, vinden zijn partners en staat hij op de nominatie om gewipt te worden, uit de door hem opgerichte maatschap. Zijn vader is net overleden en op de begrafenis ontdekt hij dat de broer van zijn moeder, Joost,  met wie hij veel contact heeft, raar doet. Hij moet nu gaan uitvinden wat er aan de hand is. Jonker krijgt de correspondentie te zien tussen zijn moeder en  haar broer Joost ten tijde van de politionele acties in Indonesië. Dat én het handelen van zijn vader in Nederland  in die periode, maakt Jonker duidelijk wat er aan de hand is geweest. Jonker gaat dan aan alles twijfelen. 

Ik vond het,  uiteindelijk,  een goed geschreven boek, boeiend ook. Zo geschreven dat ik de gebeurtenissen voor me zag.  Die periode van de politionele acties, heeft altijd mijn interesse gehad. Maar of dat een voorwaarde is om het boek te waarderen, weet ik eigenlijk niet.


En dan nog even iets heeeel anders: de tulpen.
Dit veld wordt geel, gisteren kon ik het voor het eerst zien. Het andere veld houdt de kleur nog even geheim. Straks weer even kijken.