Twee films

 Aftermath was een lp van de Stones, dat wist ik en die kende ik, sixties hè.
Maar ik heb me nooit afgevraagd wat aftermath eigenlijk betekende. Ik heb het nu opgezocht, omdat ik naar de film The Aftermath ging. Het betekent nasleep.
En dat is precies waar de film over gaat: de nasleep van de Tweede wereldoorlog.
Het is het verhaal van drie mensen. Het gaat om Rachel Morgan (Keira Knightly), en haar man Lewis. Hij is kolonel in het Engelse leger en wordt uitgezonden naar Hamburg, eind 1945. De bedoeling is dat hij daar gaat helpen om de stad onder controle te krijgen en weer op te bouwen.
Rachel reist haar man na. Zij krijgen een prachtig huis tot hun beschikking. Aanvankelijk vindt Rachel het verschrikkelijk dat haar man heeft besloten dat de oorspronkelijke bewoner Stefan Lubert er met zijn dochter Freda mag blijven wonen. Rachel en Lewis hebben hun zoontje verloren in de oorlog in London. En Rachel wil niets met Stefan en Freda, met Duitsers,  te maken hebben. Dat verandert...
Meer kan ik er eigenlijk niet van vertellen, anders weet je alles al. .
Ik weet niet zo goed wat ik van deze film moet zeggen. Het is een boeiend verhaal. Het is prachtig verfilmd, veel verstand heb ik er niet van, maar de belichting is geweldig.
Keira Knightly is een genot om naar te kijken. Wat een ster!!  Trouwens haar tegenspelers ook.
Het verhaal is dramatisch.
Het loopt goed af.
Kortom, alle ingrediënten zijn aanwezig voor een topfilm. En het was ook echt wel een goeie film hoor, maar het ontroerde me niet. Geen moment. Heel raar.
Toch de trailer:

En dan keken we nog naar The White Crow. Ook een mooie film, eentje die me wel echt raakte. Misschien door mijn langdurige interesse in de balletwereld.
Deze film laat het verhaal zien van Rudolf Noerejev. Een van de beste dansers aller tijden.
Ik heb veel over hem gelezen en nu is een deel van zijn verhaal dus zichtbaar gemaakt in deze film. Met terugblikken op zijn jeugd, die moeilijk was, zien we zijn opkomst, zien we ook zijn eigengereidheid.
Begin jaren zestig gaat zijn balletgezelschap op tournee, naar Parijs. Alle dansers en Noerejev zijn onder de indruk. Maar veel vrijheid hebben ze niet. Ze worden constant in de gaten gehouden door KGB-agenten. En dan besluit Noerejev dat hij niet terug wil.

Het is een andere wereld, eentje die je bijna niet meer herkent. Dát maakte echt indruk op ons.
En de danser die Noerejev speelt, Oleg Ivenko, ook. Prachtfilm vond ik.
Dus laat ik de trailer zien: