Er was nog veel meer moois te zien,zowel in het stadje als in het museum:
Dit portret van een gestorven kindje ontroerde me. Zo wit, zo stil...
In het stadje oude gevels, prachtige deuren, bruggetjes, veel gevelstenen:
En dan moesten we natuurlijk nog naar het tweede deel van het museum, gevestigd in dat oude koopmanshuis.
Want daar was de tweede bijzonderheid waar de gastvrouw ons op had geattendeerd.
Dat was namelijk een drijvende kelder. Huh een drijvende kelder?
Ja zeker:
Het verhaal luidt dat een zeekapitein aan wal, dit had bedacht om er af en toe te kunnen zitten en zich op zee te wanen.
Er zijn in Amsterdam ook van dit soort kelders, maar die kun je niet bezichtigen omdat de huizen bewoond zijn.
Al met al: Edam... daar kun je best eens naar toe, op een zonnige dag en dan hoef je je helemaal niet te vervelen.
13 opmerkingen:
Nou, dat was allemaal de moeite waard om te bekijken, in Edam! Dank voor de rondleiding! :)
En het is goed te befietsen.
Ik weet er alles van :-)
Slimme vinding die drijvende kelder.
Goede reclame voor Edam! Ik kan het alleen maar beamen.
Al die 'dam' plaatsen zijn leuk om te bezoeken. Je kan er gerust vaker komen.
Prachtig verhaal, die drijvende kelder van een kapitein. Zal het middelste zoon vertellen, als hij weer terug is.
Fijn om ons even mee te nemen naar Edam.
Interessant ook die drijvende kelder!
Mooi verhaal, over de kapitein. Een drijvende keldervloer voorkomt in ieder geval dat etenswaren nat worden bij een hogere waterstand, heel slim!
Weer leuk om te lezen en meekijken.
Wat een leuke bijzonderheid, een drijvende keldervloer!
Over dat laatste op je blog heb ik me zo nijdig gemaakt dat het een hele opluchting was toen Mart gisteravond terwijl hij het nieuws las op het tablet kon melden dat die rotvent het land niet in mag.
Dat was een mooi stukje Edam promotie. met foto's en een mooie les. Van de drijvende kelder had ik nog nooit gehoord.
Een reactie posten