Oh wat had ik zondag een mooie avond...
In oktober al had Lidwien gevraagd of ik met haar naar de Harry Bannink Podcast on Tour zou willen.
Dat wilde ik. Ik luisterde toen al naar de verschillende afleveringen van die podcast en was enthousiast. Had ook al verschillende positieve ervaringen van anderen gehoord.
Enfin, Liwdwien bestelde kaartjes en het bleek dat we alleen nog op de allerlaatste avond van de tour konden. Verder was alles vol geboekt. We hadden ook niks meer te kiezen, er waren alleen nog 'slechtzicht' plaatsen.
Dat namen we voor lief, het ging om de liedjes tenslotte. En duur waren de kaarten niet.
Gisteren was het zover. Na een ingewikkelde treinreis: op naar De Kleine Komedie.
Een van de leukste theaters die ik ken.
Maar... we zaten op een balkon zag ik en daar begon al wat te kriebelen.
Ik haat hoge balkons, zeker als ze zo smal zijn als dit exemplaar. Bijna te smal om er nog iemand langs te laten.
We zaten en konden inderdaad maar een klein stukje van het toneel zien. Dáár was ik op voorbereid, maar niet op het hoogtevrees-gevoel dat losbarstte toen ik zat. Het zweet brak me uit , ik werd een beetje bibberig en misselijk...
Lidwien zag het aan, zag mij aan en worstelde zich terug langs de balkonrij. Ik had nauwelijks in de gaten wat ze ging doen. Eigenlijk weet ik nog niet wat ze heeft gedaan, ja, vast een dramatisch verhaal opgehangen over haar sneue, oude ex-collega die het allemaal niet aankon.
Feit was dat ze vrij snel weer opdook aan het begin van de rij. 'Bettie, meekomen, nu'.
Dat deed ik.
Ik bibberde me, met afgeheven hoofd, terug langs de rij en we daalden af. Bleken we de beste plaatsen te hebben gekregen die er maar waren. Beter kon echt niet. En daar mochten we de hele voorstelling blijven zitten. Bijna drie uur lang!
Wat hebben we genoten.
Van het feit dat we daar zaten.
Van de muziek van Harry Bannink, van de presentatie van Gijs Groenteman, echt heel grappig.
Van Frank Groothof (72), die bijna alles zong en een topprestatie leverde en van de pianist Dick van der Stoep.
Van de gasten, zoals Wieteke van Dort, Hans Dorrestijn, Brigitte Kaandorp. En van de complete familie Groenteman die eerst voor ons zat. Later moesten ze ook nog het toneel op.
Er waren ook nog twee neven Groenteman en een kleindochter van Willem Wilmink. En niet te vergeten Diederik Ebbinge (zo van het schoolplein geplukt) en zijn vrouw Roosmarijn Luyten.
Echt, het was fantastisch. Een grote ode aan Harry Bannink en tsjonge, wat is dat verdiend
Afgelopen nu, dat wil zeggen de tour is afgelopen. Maar die podcast niet hoor. Die afleveringen kun je nog steeds horen. Er komen zelfs nog nieuwe bij.
20 opmerkingen:
Wat een geweldige oplossing!
Geweldig dat jullie uiteindelijk zulke mooie plaatsen hadden! En zo hebben genoten!
Gaaf zeg! Op Facebook las ik dat vanaf maart 2020 er een reprise komt!
Gelukkig dat je op een andere plek kon gaan zitten zeg!
Wat een avontuur! En ja . Ik vind zo'n hoog soms schuin balkon ook zo eng...
Ik kan me voorstellen dat je dubbel genoten hebt.
Wat fijn dat jullie zulke goede plaatsen kregen en dat je de hele voorstelling zonder hoogtevrees kon genieten.
Blijft goed, alles van Harry Bannink. Fijn dat je er toch van kon genieten.
Hé wat leuk dat jullie een andere plek kregen! Frank Groothof heb ik ooit bij ons in de schouwburg bezig gezien. Hij speelde er een voorstelling voor kinderen: Idomeneo van Mozart. Prachtig was dat!
GEWELDIG!!
Heul eng zo'n hoog en vooral smal balkon, dus snap je helemaal. Dan is het des te heerlijker dat jullie zulke fijne plekken kregen. Lijkt me een fijne show.
Hoi Bertiebo,
ohhhh... jij bofkont!
De enige echte Harry Bannink podcast en dan ook nog eens life.
Geweldig ook dat je zo'n mooie plek kreeg!!!
Ik ben fan...
Groetjes van Marlou
.
Die Lidwien is er een om in te lijsten! Wat fijn dat jullie zo genoten hebben!
Dat is mazzelen. Ik geloof direct dat het een supergave avond was.
Wat fijn,die wissel naar niet enge plaatsen. Ik heb ooit zoiets gehad bij Paul van Vliet. Ogen dicht en handen om de stoel geklemd.
Er komt een nieuwe (of herhaalde) tour. En due podcast beluisterde ik al vaak. Blijft leuk!
Was dat het hoogste balkon. Ben er vaak geweest maar kan me niet goed herinneren of er veel balkons waren.
De hoogste heet dan de engelenbak.
Ja, dat lijkt me genieten.
Wat moet dat (uiteindelijk) een fantastische avond zijn geweest. Ik volg zijn podcast, dankzij jou ook. En weet je wat zo leuk is? Op 4 maart 2020 hoop ik in het Rieveld Theater in Delft te zitten om naar deze voorstelling te kijken. Ze gaan dus echt nog een keer on tour. Ik heb de kaartjes al.
Wat een mazzelkont!
Dat is echt geluk hebben.
Ik begrijp wat je voelde op dat balkon, echt eng dat gevoel dat hè zo in de diepte kan vallen, brrr!
Dat was dus driedubbel genieten die avond, leuk!
Een reactie posten