Kneelers

'Nou hebben we hier een mooie kerk, alles is hier mooi, behalve die blauwe plastic  knielkussens. 
Laten we daar nou eens wat aan gaan doen. Come on, ladies'. 

Zo gezegd, zo gedaan.
De vrouwen van deze kerk borduurden allemaal samen. Een uurtje in de week.
Er waren een stuk of acht patronen om uit te kiezen en het werd móói.
Ze hadden het bovendien erg gezellig en al pratend schoot het goed op.
Het nuttige met het aangename verenigen heet dat,  toch?

(En als ik nou bij Petra van het Lieve Leven niet over die kussens had gelezen, dan had ik niet geweten dat het 'kneelers' zijn. Misschien zouden ze me niet eens zijn opgevallen. Maar ik had het wel gelezen en ik zág ze)

Dit was in een kerk in Oxford. Om precies te zijn de University Church of St Mary the Virgin.
Wat ik al zei, een mooie, oude kerk. Er was veel te bekijken en dat deden we ook.