Een heerlijke dag

Vaak zeggen we dat tegen elkaar: het was een heerlijke dag. Soms vinden we het zelfs een superdag. En er zit natuurlijk ook wel eens een rotdag tussen.
Maar vorige week zondag was een superdag.
We zouden 's middags om twee uur naar The Book of Mormon gaan, in Carré.  We hadden bedacht  dat we dan 's morgens vroeg al naar Amsterdam zouden gaan en dan lekker daar wandelen tot half twee.
Maar er was gedoe met treinen die niet reden tussen Hoorn en Amsterdam,  dus we moesten met de bus.  We hebben een keer het hele stuk van Amsterdam naar Hoorn moeten staan in de bus en dat is geen doen, echt niet. Dus we gingen nog vroeger, voor de zekerheid.
Helaas regende het zo hard dat van wandelen geen sprake kon zijn.
Dus (never a dull moment) namen we de tram naar het Stedelijk.

Daar begonnen we met een potje flipperen. Hahaha, ik vind dat heerlijk, flipperen.

Ik begin er niet aan, omdat ik zo verslaafd zou kunnen raken, maar hier kon ik het risico wel nemen.
(Het was een project natuurlijk, dit Pinball Wizzard Lab en dat had te maken met het werk van kunstenaar Jacqueline de Jong.)

Verder was er een tentoonstelling genaamd: Chagall, Picasso, Mondriaan en anderen. Kunstenaars in Parijs. 
Het is het verhaal van kunstenaars die zich vestigden in Parijs, zo'n beetje rond de eerste wereldoorlog.
Ik ben geen liefhebber van Picasso, maar zeker wel van Chagall.
En er is veeel Chagall te zien. 
De werken die we zagen, daarvan had ik er veel al eens eerder gezien, soms in het echt.
Nu dus weer  in het echt en het kwam ook echt binnen.
Zo prachtig, zo kleurrijk, zo bijzonder.
Ik heb plichtmatig nog een rondje gedaan, om een indruk te krijgen van wat er allemaal te zien was, maar daarna snel terug naar Chagall.
Zo'n schilderij als dit, kan me ontroeren. Daar sta ik echt met tranen in mijn ogen naar te kijken.

Marc Chagall. Verliefd paar, 1925

Daarna hoefde ik niks meer te zien. Ik was vol!
We liepen op ons gemak naar Carré, door een grauw en grijs, maar (inmiddels) droog en mooi Amsterdam.