Mijn aflosser, die ik nog niet kende, legde een boek op tafel en ja dan kan ik het natuurlijk niet nalaten om te kijken wat ze leest.
Ha geweldig: het was een oud meisjesboek van Fenna Feenstra.
Ik herkende het boek meteen, een illustratie van Hans Borrebach, kan niet missen.
'Ja', vertelde die collega toen ze zag dat ik keek, 'ja, af en toe moet ik dat gewoon weer even lezen'.
Ha, een verwante ziel. Dat heb ik ook. Dan moeten Fenna's boeken weer herlezen worden.
Fenna Feenstra schreef een trilogie met de titels: Nellekes opvoeding, Maar die vlag verlaten nooit, en Terug in het vaderland.(1939, 1946, 1951)
Het zijn meisjesboeken, maar zeker de laatste twee deeltjes van de serie hebben iets meer inhoud dan de gewone boeken met het thema verliefd, verloofd, getrouwd.
Ze spelen zich namelijk af in het milieu van de Koninklijke Marine in Den Helder en in Nederlands Indië.
Enfin, thuisgekomen nam ik onmiddellijk een ander boek van Feenstra ter hand:
Han van Weel, is een jonge ingenieur, slim en knap om te zien. Ook nog eens van goeden huize. Maar ja, het zijn de crisisjaren en werk is er in zijn branche niet te vinden.
Maar Han is niet voor een gat te vangen en wordt chauffeur bij een rijk en al wat ouder echtpaar, dat geen last van de crisis heeft.
Dan wordt de kleindochter verliefd op Han. Ze heeft al een (akelige) verloofde, dus de problemen zijn groot. Want ja, Han is maar een chauffeur en daar maakt de familie graag gebruik van, maar ze staan natuurlijk niet op gelijke voet.
Uiteraard leert de kleindochter haar lesje en komt het helemaal goed.
Nou en als ik dat boek dan weer gelezen heb, kan ik er weer even tegen. Errug hè
19 opmerkingen:
Af en toe is het toch heerlijk om zoiets te lezen. Ik heb laatst Zomerzotheid weer eens gelezen en dat was ook zo leuk.
Heerlijk leesvoer.
Niks mis mee, even wegdromen.
Ohhh ja, ik doe dat ook, Afkes tiental, Beekman en Beekman, Dik Trom, een Zomerzotheid ect. Het voelt dan nét of ik weer even in mijn ouderlijk huis ben. Heerlijk.
Groet en fijn weekend, Veronique.
Ik heb laatst "De Witte" van Ernst Claes weer een gelezen. Dan droom ik lekker terug naar de vierde klas van de lagere school. Daar las de meester iedere dag een kwartiertje uit voor als we rustig waren geweest...
Helemaal niet erg toch?
Heb ook een aantal van mijn meisjesboeken nog.
"Schering en inslag" is mijn favoriet, weet zo snel de schrijfster niet meer.
Zie dat er meer boeken zijn die zo heten, maar deze is uit de jaren 50, maar een mooi verhaal.
Ook het boek "Anja het kermiskind" (jaren 50) heb ik vaak gelezen. Moest ook wel want er waren thuis maar weinig boeken.
Ik vond het erg mooi, dus heb ik het op Marktplaats weer gekocht.
Toen ik het las wist ik weer precies wat me in het boek zo aantrok.
Het kind ik mij is gelukkig gebleven, hopelijk bij jou ook.
Wat heerlijk om zo even terug in de tijd te gaan en te genieten van een boek. Ik heb niet veel jeugdboeken meer, maar "Kinderkaravaan "en "Kinderen van de grote fjeld " lees ik nog af en toe.
Het houdt je jong en daar is niks mis mee :)
Fijn toch, even terug naar je jeugd. Ik las deze week Lampje (dapper ding) van Annet Schaap, genoten!
Dat is nou de magie van lezen!
Heerlijk, even terug in de tijd en vooral als het buiten zo grijzig is. Ik herken het helemaal. Liefst met thee en iets te snoepen.Astrid
Niets is errug als jij er plezier aan beleeft.
Oh, feest van herkenning! Dat waren de boeken van mijn tante, die ik als meisje bij mijn Beppe las. Die chauffeur.... het kwam meteen weer terug. Ik heb ook nog een paar kinderboeken: Een gelukkig gezin - over een familie in Zweden. En "Harlekijntje op reis" heb ik ook nog. Maar die meisjesboeken, jammer dat Beppe ze allemaal heeft weg gedaan. Vooral die met illustraties van Hans Borrebach, dat weet ik ook nog heel goed.
Gek misschien, maar ik heb er helemaal niets mee. Wel gelezen vroeger, maar geen behoefte meer om ze nu weer te lezen. Het brengt je misschien terug naar vroeger, en dat heb ik dan weer met andere dingen.
Juist heerlijk!
Niks errugs aan. Lekker genieten van boeken waar je blij van wordt.
'De vijf" van Enid Blyton was het enige soort meisjesboeken dat ik las.
Leuk, een nieuwe museumgenoot met dezelfde smaak.
Lieve groet.
Heerlijk toch! Elke zomer herlees ik Zomerzotbeid. Blijft genieten.
Die Zomerzotheid, hé... eens in de zoveel tijd, als ik echt hélemaal niet kan slapen, of me down voel, me zorgen maak, of ziek-zwak-misselijk ben. Dan val ik weer even terug in die onwaarschijnlijke maar heerlijk zonnige wereld.
Van Fenna Feenstra kende ik Nelleke's opvoeding, waar ik me nog het meest van herinner, en de twee vervolgen die toen grotendeels langs me heen gingen. Maar die Heidehoeve, dat klinkt bijna net zo als Cissy van Marxveldt. Ik zocht op Boekwinkeltjes, maar daar kon ik hem niet vinden; en op Marktplaats, warempel één exemplaar. Maar dan moet je bieden!
Er waren geen andere liefhebbers, en na een dikke week werd mijn bod dan toch geaccepteerd. Vanwege de porto wordt het dan wel duurder, maar vandaag kreeg ik hem binnen. Ben heel erg nieuwsgierig of ik er net zo van geniet als jullie!
Als meisje kreeg ik het boek van Nelleke 's opvoeding van een opruimende buurvrouw. Op latere leeftijd kwam ik er achter, dat er 2 vervolg delen waren, gekocht op marktplaats en toen ze kwamen tot midden in de nacht zitten lezen en huilen omdat ik het zo zielig vond. Deze week ze weer eens opnieuw gelezen en nu ontroerde zij mij nog meer dan vroeger. Fijn om te lezen, dat er meer mensen zijn, die dat hebben.
Een reactie posten