Van de rest van de tentoonstelling wil ik later nog wel iets laten zien, maar nu gaat het even over dit schilderij.
Nicolaes Maes schilderde het in 1656 en het is getiteld De oude kantkloster.
Ik vind het zo prachtig geschilderd, met dat warme rood en die doodgewone spulletjes op dat kastje. En met dat brilletje natuurlijk.
Nicolaes Maes vertelt verhalen in zijn werk.
Ik heb er lang naar gekeken.Daarna kocht ik dit boek in de museumwinkel. Het meisje met de parel en andere verhalen. Over de meesterwerken van het Mauritshuis.
Als je goed kijkt naar de kaft, zie je al een paar schilderijen waarover in het boek is geschreven.
Over een stuk of twintig meesterwerken is door een bekende kinderboekenschrijver een verhaal geschreven. Bij een afbeelding van het schilderij natuurlijk.
Dolf Verroen schreef het verhaal bij De kantkloster en noemde het De bril:
Een jongen, Pieter, probeert op straat werk te vinden. Zijn moeder moet, in haar eentje, zeven kinderen voeden en alle beetjes helpen natuurlijk.
Dan vindt Pieter in een hoop afval op straat een bril. Hij kijkt goed of de bril niet net verloren is door iemand, maar nee, de bril lag echt in die hoop. Pieter is hartstikke blij, want zijn grootmoeder is kantkloster en hoewel ze al erg oud is, werkt ze nog steeds. Maar haar ogen worden minder. Zij zou die bril goed kinnen gebruiken. Dan wordt de bril hem afgepakt door een jongen en Pieter is erg verdrietig. Wat later wordt hij op zijn schouder getikt door een heer. Die had gezien wat er gebeurde en geeft hem de bril terug. Pieter legt uit wat hij wil doen met de bril en die heer, de schilder Nicolaes Maes, loopt met hem mee. Hij wil die grootmoeder wel eens zien. Misschien kan hij haar schilderen.
Ik heb al eens eerder over zo'n soort boek iets verteld. Dat ging toen over Rembrandt. Verhalen bij werk van Rembrandt. De verhalen zijn fictie, ook in dit boek. Maar het hád zo kunnen zijn.
Ach, wat mis ik mijn werk toch, soms...
16 opmerkingen:
Je maakt me nieuwsgierig naar dat boek
tof boek!
Gisteren zat er bij de kwis Per Seconde wijzer een kandidaat die in het Mauritshuis werkt, misschien komt hij de komende 2 dagen nog met leuke tips
Het is inderdaad een prachtig schilderij, en de kleuren zijn ook zo mooi en warm!
Heb je wel eens geinformeerd bij jullie gemeente en/of bieb of er voorleesprojectjes zijn?
Ja en die zijn er.
Het leek me ook wel iets voor mij, maar toen ik me aan wilde melden bleek dat je acht weken achter elkaar aanwezig zou MOETEN zijn en dat kon ik niet garanderen.
Mooi schilderij, leuk boek.
Wat had ik mijn kleinkinderen jou als juf gegund. Wij hebben ons best gedaan tijdens de oppasdagen, maar school had best wat meer kunnen doen.
Leuk; bij een schilderij hoort een verhaal. En maakt dat het voor kinderen nog leuker is om eens in een museum iets te zien. Voor volwassenen ook trouwens.
Ik vraag me af of er al brillen waren in die tijd. Het komt me zo modern voor.
Ach, da's erg jammer. Je kunt toch nooit garanderen dat je zo lang beschikbaar bent. In onze gemeente hebben ze veel van dit soort lees- en begeleidingsprojecten. Ik heb eens een gesprek gevoerd met een voorleesmevrouw en ze vertelde toen dat bij afwezigheid ze voor elkaar invallen. Dat werkte erg goed kennelijk.
Dat lijken me zalige boeken. Je hebt me heel nieuwsgierig gemaakt naar die verhalen. :-)
Ja zeker waren er brillen, hoe had Maes het anders kunnen schilderen in 1656. Maar ik heb voor de zekerheid even gegoogeld, en er is veel over te vinden. Erg interessant.
Okee Bertie, dan ga ik ook eens googlen.
Wat een mooi verhaal bij een mooi schilderij. Daar kun je echt van genieten hè.
Leuk boek lijkt me.
Een reactie posten