Mijn dagje

Donderdag is tegenwoordig echt 'mijn dagje' geworden.
Dat komt door de kunstgeschiedenis-cursus.
Die begint op een keurige tijd, om half elf. Ik zou om kwart over negen hier thuis weg kunnen gaan en dan zou ik me moeten haasten, stukje rennen zelfs, om net op tijd te kunnen komen.
Dat doe ik dus niet. Ik vertrek rond  half acht.
En in de bus word ik al blij, want het is dan nog donker en ik zie het langzaam licht worden. Soms met de zon. Een pracht gezicht.
Dan kom ik in Amsterdam aan en kies waar ik er uit ga. Er zijn drie mogelijkheden. Vlakbij de IJtunnel, iets verder op de Prins Hendrikkade of op het station.

Afhankelijk van die keuze, begin ik aan een ochtendwandeling door het nog rustige Amsterdam.
Gewapend met mijn fototoestel zie ik van alles.
Ik heb geen doel, ik hoef alleen maar te bedenken dat ik niet al te ver moet afdwalen van de cursusplek.
Meestal heb ik nog tijd genoeg over en trakteer ik mezelf op een warme chocolademelk mét slagroom.
Dan begint de cursus en dat is ook echt genieten.
Een uitstekende docent, die ook dingen die ik minder interessant vind, zo weet te vertellen dat het toch boeit.
Ik zuig het op als een spons en na een paar uur is het klaar
We hebben nu net de oudheid afgehandeld, dwz. Egypte, Etrusken, Grieken, Romeinen en Byzantium.
Vanaf volgende week dompel ik me onder in de Middeleeuwen en ik verheug me er op.

Maar de dag is nog niet voorbij.
Er moeten weer keuzes worden gemaakt.

Meestal heb ik een broodje mee, soms eet ik ergens iets. Mogelijkheden te over natuurlijk. Amsterdam zit vol toeristen en eetmogelijkheden.

Meestal kies ik daarna nog voor een museum, zomaar even een uurtje of zo. Er is zo veel.
Of ik slenter gewoon verder door de stad. Of mijn man komt me halen en we slenteren samen verder. Of we halen Anna uit school, of...
En 's avonds werk ik mijn aantekeningen uit. Of eigenlijk: 's avonds val ik op de bank in slaap en werk mijn aantekeningen later uit.
Ja, echt mijn dag hoor, die donderdag!