Tja, die Scheveningse haven levert altijd een paar mooie plaatjes op. Alle havens trouwens. Boten, masten touwen, ankers, vis. Het is er allemaal.
En meeuwen natuurlijk. Altijd zijn er meeuwen. Altijd.
Deze meeuw staat te mijmeren. Misschien was hij liever ijsvogel geweest. Of hij kan niet lezen. Er lag namelijk ook een boot genaamd De Meeuw.
Hoe dan ook: we eindigden onze wandeling bij het Kurhaus.
En namen daar de tram
Liever had ik een high-tea genomen. Dat kan daar vast wel.
Het is
een plek waar ik trouwens ook best eens een nachtje (of twee, drie) zou willen
logeren.
Ik houd van die oude hotels waar nog enige grandeur is. Maar ik ben bang dat onze portemonnee helemaal niet van grandeur houdt.
Het Kurhaus was oorspronkelijk een badhuis. Al in 1815 was het er.
Mensen geloofden toen nog in de geneeskrachtige werking van zeewater en lieten zich met een badkoetsje naar het water rijden.
Er kwam een houten paviljoen bij en er kwam steeds meer uitbreiding. Scheveningen werd een populaire badplaats. Maar natuurlijk alleen voor de elite.
In 1884 werd er een echt hotel gebouwd.
In 1972 werd er verbouwd en gerenoveerd.
Ik herinner me dat de Stones er op traden en dat het een grote puinhoop werd.
Zoveel geschiedenis in zo'n gebouw. Het is mooi dat het er nog staat.
Als ik een keer meer tijd heb als ik daar ben, ga ik naar binnen voor een kopje thee.
24 opmerkingen:
Die geneeskrachtige werking dat geloof ik wel een beetje hoor. Mijn “tante” Sien (was geen echte tante), die naast onze ouders een huisje op het strand had, had huidproblemen. En daar had ze zomers veel minder last van, door het zwemmen in zee.
Prachtig gebouw trouwens dat Kurhaus.
Onze buren van héél vroeger gingen vroeger vaak kamperen en wanneer ze aan zee waren had hun zoontje minder last van zijn huidproblemen. Alleen was het altijd heel pijnlijk als hij de eerste keer in het water moest. Op de een of andere manier beet het zoute water natuurlijk zijn wondjes dicht, maar het hielp wel.
Ja dat is zo, ik heb zelf bij eczeem ook baat bij zeewater. Ik zat eigenlijk te denken aan vervuild water.
Het is ontzettend jammer dat het Kurhaus zo lelijk is ingebouwd. De zeezijde is nog wel fraai om te zien.
High tea in het Kurhause: dat moet heerlijk zijn. Hopelijk lukt het je een keer en laat je ons via je blog meegenieten.
Ik ga mee in je mijmeringen, mooie plek!
Zo jammer wat er allemaal om het Kurhaus gebouwd is. hoog en lelijk. In 1975 in Den Haag komen wonen en toen was het nog zoveel ruimer eromheen.
Ha Bertiebo,
ja... heerlijk: havens. Vissersbootjes en meeuwen...
Overal heerlijk.
Ik zal eens kijken of er niet een keer een aanbiedinkje is voor het Kurhaus.
Lijkt me wel wat om daar te logeren als we iets te vieren hebben....
Groetjes van Marlou
.
Maak een foto van dat komende kopje thee
Grandeur heeft dit optrekje zeker, maar daar is dan ook de prijs naar. Een kamer met zeezicht zou ik dan zeker prefereren. Maar die zijn redelijk aan de prijs...
Mooi gebouw inderdaad, maar zo lelijk ingebouwd dat er weinig te zien is van de schoonheid van dit gebouw. Onbegrijpelijk. Vooral dat lelijke winkelcentrumpje er rondom. Had ooit een zakelijke klant daar in de buurt en ging dan daarna even pierenwaaien daar. Oh nee..dat noem je een zakelijke lunchpauze.
Leo en ik hebben 1 nacht in het Kurhaus geslapen en ontbeten. Kregen we cadeau.
En, Marieke?
Die meeuw en de ijsvogel, prent van de dag!
Kurhaus spreekt nog altijd tot de verbeelding, hoewel het er vroeger mooier lag, maar sinds de komst van de Pier is op Scheveningen veel veranderd en niet mooier geworden.
Hmmm, high tea in het Kurhaus lijkt me een leuk uitje..?
Ik vind havens ook altijd wat hebben.
Het Kurhaus is een mooi,nostalgisch gebouw.
Ik loop er nog weleens doorheen, zo mooi dat plafond, echt een aanrader om eens binnen te lopen. Gewoon een keer doen!
Ik was er op tweede kerstdag. Eerste kerstdag hadden we 28 gasten van beide kanten van de familie dus de 26ste konden we heerlijk uit gaan waaien in Scheveningen. DAt was een heerlijke dag. Inclusief reuzenrad.
Ik moest vroeger met mijn jongere zusje altijd in het zeewater gaan lopen, zij had eczeem aan haar voeten. Ik heb trouwens weleens een high tea genoten in het Kurhaus, erg lekker.
Mooi plaatje, van die mijmerende meeuw, en jouw gedachten daarbij...
.
Henry Kloostra
Dat deden wij ook graag.. even uitwaaien in Scheveningen en over de boulevard lopen. Het heeft wat hè...
Sjiek de friemel hoor in het Kurhaus... zorg maar dat je er tip top uit ziet!
Een jongetje dat ik ken heeft astma en gaat driemaal per week een halfuur aan het strand zitten. Zomer of winter, zelfs als het regent.
Uitwaaien aan zee is altijd fijn.
Je eerste foto is mooi! En je tekst over die mijmerende meeuw (-:
Mooi nostalgisch gebouw, het Kurhaus. En de foto van de meeuw is prachtig, misschien wachtte hij op de ijsvogel?
Dat zou ik ook wel willen meemaken: high tea in het Kurhaus!
Een reactie posten