Ik leerde er hoe ik een muziekles moest geven. En we zongen veel liedjes, kinderliedjes. Oh ja en handzingen, dat leerden we ook.
Ik vond het een leuk vak en het was bovendien het enige creatieve vak waar ik goed in was.
Toen we in het laatste jaar twee specialisaties moesten kiezen, een creatief vak en een gewoon vak, koos ik dus voor muziek (en voor geschiedenis).
Zo leerde ik nog meer liedjes en ook het lied waar Marlou een paar dagen geleden een blog over schreef: Oh klaag toch niet.
Dat is een canon en canon zingen vond en vind ik heerlijk. En déze canon helemaal.
Jaren heb ik er niet meer aan gedacht.
Maar nu loop ik het lied de hele tijd te zingen. In m'n hoofd. Ik hoor het ook in canon in mijn hoofd.
Bovendien schoten me herinneringen te binnen.
Het lied bracht me eventjes terug op Île de Ré, in Frankrijk, waar vriendin S. en ik die zomer na ons eindexamen doorbrachten. De zomer voor we echt voor de klas gingen. Vrijheid.
Île de Ré was toen, zo'n beetje vijftig jaar geleden, nog een eiland. En het was er geweldig.
Ik zie alles nog zo voor me. De tent waar we 's morgens een chocolat chaud gingen drinken. De kroeg waar we 's avonds cider zaten te drinken. De Franse vriendjes van toen, genaamd Jojo en Coco. Alles...
En dus ook dat lied.
Want toen we al een week op het eiland waren dachten we te lijden aan verstopping. Allebei nog helemaal niet geweest.
Dat leek ons niet gezond en we besloten naar de wc te gaan en net zo lang te blijven zitten tot het gelukt was. Terwijl we daar zaten, naast elkaar op zo'n campingwc, dun wandje ertussen, zongen we.
Canons. Met z'n tweeën. Op een camping.
Oh klaag toch niet zongen we echt eindeloos. Dat leek ons toepasselijk. We zongen ook een Franse canon: Bonsoir. We zongen Rosen fra Fun en De haan is dood. We zongen Dona Nobis en Een vreemde arme snuiter. De klokken van Haarlem en Het meisje van Scheveningen.
We zongen net zo lang tot het gelukt was en echt... dat heeft heel lang geduurd.
Toen we eindelijk uit de wc's kwamen, werd er heel hard voor ons geklapt.
Daarnet ging ik even kijken of een van de liedjes toevallig op Youtube staat. Blijkt er een site te bestaan waar je alle canons kunt horen en meezingen. Zo leuk. Heb net keihard mee zitten doen.
Klik
31 opmerkingen:
Meteen gekeken, want canon zingen doen we natuurlijk op mijn koor(tje). Leuk, maar de rode kool van ons staat er niet bij.
Wat is dat dan?
Oh heerlijk canons. Wij zongen ze soms in de auto
Die boekjes liggen hier ook!! Opleiding voor kleuterleidster gedaan, dus ook veel gezongen. Ik heb het idee dat kleuters nu minder zingen. En een canon zingen is heerlijk. Wij zongen op school trouwens vaak de canon : " Ontwaak, ontwaak. De roep van de haan". Eens kijken of Jeroen en ik die vandaag kunnen doen.
Wat leuk die site! Bij het zien van die boekjes komen de herinneringen aan de Pabo-tijd en muziekles geven op school weer terug. Was heerlijk om te doen. En zingen is trouwens nog steeds een mooie hobby van mij (in koorverband dan hè)
Oh ja, Mieke, die zongen wij ook. De morgen breekt aan ipv de roep van de haan. Do mi so mi so do...
Een prachtig verhaal en een geweldige belevenis! Mooie tekeningen ook!
Even gezocht en de tekst is idd zoals jij schrijft. Maar ik houd het toch bij de haan. Jeroen oefent al. Haha wat een vrolijk begin van de dag.
En de uitvoering van de haan bestaat ook, zie ik nu. Ik val je niet meer lastig.
😄
In canon je behoefte doen op een frans toilet; wat een heerlijk vrolijk blogje. En ja, ging er ook van zingen. Ook op de pot, niet in canon want dat gaat wat moeilijk alleen.
Oooooooooooooooooo, ik zie je foto en onmiddellijk begint er in mijn hoofd een stem te zingen: "Tarabom tarabom tarabommmmmmmm, ik hoor de trommels slaan, de drum, de .....huhu en de tamboerijn, de triangel en het rinkelraam".
Hahaha nooit meer aan gedacht en in een tel zijn de woorden er die horen bij het eerste liedje van dat oranje boekje van mijn eerste les AMV
Al is het praatje nog zo rond, het draait altijd uit op ......! Ik hoor het mijn moeder nog zeggen. En mijn kinderen horen het mij nog wel eens zeggen, hahaha!
Ik herken alleen "de haan is dood /le coq est mort", daar was nog eens iets van op tv, met Henny Huisman dacht ik.
Wat leuk om te lezen. Toen ik net even nadacht welke canons ik ken kon ik alleen Brand in Mokum bedenken.
ik zong ze vroeger op de lagere school, zo'n 60 jaar terug.... daarna eigenlijk nooit meer. Vergeten doe je ze ook niet, merk ik nu.
Oh heerlijk dit. Ja brand in Mokum ken ik ook, Brand, brand. En natuurlijk die slaapkop Vader Jacob.
Ik ben van de generatie 'Kun je nog zingen, zing dan mee.' Een vast onderdeel op de OLS. Super als je uitverkoren werd om op de betegelde gang de echo te zingen.
Heerlijk. Doet me denken aan 'de notenkraker ' tijd.
Ha Bertiebo,
wat een enig blogje!
Canon zingen was echt favoriet bij mij. Nog trouwens!
Ik herinner me dat we een klas hadden met een tussendeur naar de volgende klas.
Wij zongen "Brand in Mokum en daar is geen water, en daar is geen water"
Ineens ging de tussendeur open en gooide de juf van e andere klas een glas water de klas in met: "Híer heb je water!"
Oh wat een heerlijke tijd...
Als juf heb ik ook heel erg veel gezongen met de kinderen.
Wat was dat een heerlijke tijd...
Vrolijke groet van Marlou
.
Wat een leuke link! Ik moet tot mijn spijt bekennen dat ik bar weinig liedjes er van ken.
Ik zal eens wat beginnen oefenen zie. :-)
Ik ken deze niet, alleen "Dona nobis pacem" zongen wij op school. Een leuke link met al die liedjes en een leuke herinnering.
Heerlijk, ik heb meteen op de canon site het lied gehoord. Ik kende het niet.
O ja, canons, ik was er gek op op school.
Eigenlijk het enige vak wat ik leuk vond :-)
Dono nobis pacem was mijn lievelingslied en dan 3 stemmig, leuk!
oh tof! zingen is door de trillingen blijkbaar heel gezond!
Wat een leuk blogje! De muzieklessen op de PedAc vond ik leuk, zingen deed ik graag. Maar als specialisatie koos ik voor handvaardigheid, want dat vond ik nog leuker. En toen stopte ik met de opleiding ...
Ik las jouw blogtitel en moest meteen aan Marlou haar blog denken. En daar had jij het ook opgepikt. Zo leuk!
Mijn dochter kan prachtig zingen en doet het met verve. Ik eh...klink meer als een kraai dus ga alleen los als ik solo in de auto rijd. Ook leuk, samen met een cd.
Wat een heerlijke luchtigheid om samen canon te zingen op een France wc tot de aandrang kwam!
Heerlijk, canons zingen, zesde klas lagere school met zuster Willibrordus die maat sloeg. Jammer dat ik Brand in Mokum niet kan vinden in de liedjeslijst.
Ja hartstikke leuk was dat, canons zingen op school.
Toevallig heb ik morgen op mijn blog ook iets met een liedje.
Marthy, Brand in Mokum is op Youtube te beluisteren.
En ik loop nu de hele dag het Dona nobis te zingen. Heerlijk!
Wat leuk!! Ik denk dat ik een verwante ziel ben, leuk om dit blog te ontdekken!
Met heel veel plezier heb ik deze blog gelezen. Ook in mijn jeugd zongen we dit materiaal op de lagere school. Zowel mijn vader als mijn moeder werkten op deze dorpsschool en hadden de Gehrelscursus gedaan. Daar leerden ze dit repertoire.
Een reactie posten