Bijna klaar

Yes, ze zijn er nog, dacht ik gisteren.
Maar het zal niet lang meer duren, want toen ik alles een beetje dichterbij haalde met mijn fototoestel, zag ik toch twee zeer verdachte landbouwwerktuigen.
En die staan daar niet voor niks. Niet voor de gezelligheid, bedoel ik.

Ik heb ieder jaar heel veel plezier van het feit dat ik in een bollenbuurt woon. Ik wandel daar al jaren en geniet er van. Met volle teugen.
En ieder jaar is het een verrassing waar de bollen komen en hoe ze er uit zullen zien. Een ding is zeker: volgend jaar komen ze niet op deze plek en dus zullen ze ook geen kronkels hebben. 

Dat pad trouwens, waar ik al jaren wandel, heet het Klompenmakerspad, tenminste dat dacht ik. Ik heb het ook al vaak genoemd. Gisteren kwam ik er achter dat het toch iets anders heet, veel deftiger:

Enfin,  dit jaar door alle toestanden, vond ik het nog fijner dan anders. Die kronkels maakten het zo bijzonder, dat zag ik echt nooit eerder.
En dan ook nog een van mijn twee favoriete tulpen-combi's: rood/roze. (De andere favoriet  is oranje-paars, maar die zag ik dit jaar niet).
Ik ga over een paar minuten de deur uit en ik verwacht een kaal veld te zien.
Misschien dat ik bij terugkomst nog even laat zien hoe dat er uit ziet.  Als ik uitgehuild ben natuurlijk hè.

Ben net terug en alles was er nog. Dat zie je dan al van verre: een rode streep!