woensdag 9 september 2020

Chris Lebeau

Dit waren de postzegels op de Roodkapje-kaart die ik laatst van Marleen kreeg.
Ik gokte een kaart uit de jaren veertig van de vorige eeuw.
Door de postzegels, want de kaart gaf verder geen aanwijzing.
En wat is het dan leuk als er twee reacties komen over die zegels.
Eentje van Ferrara en eentje van Wim, de vader van onze schoondochter.
De postzegels zijn in ieder geval ouder dan de jaren veertig.
Ze zijn uitgebracht tussen 1924 en 1935.
Maar... ze bleven in gebruik tot 1948.
De maker is Chris Lebeau.



Foto, Wikipedia.
Dat moet een interessant man geweest zijn. Een creatieve en standvastige geest.
Niet alleen bedacht hij postzegels.
Hij schilderde, hier zie je  bijvoorbeeld een zelfportret.
Maar hij maakte ook glas-in-lood ramen en glaswerk.
(Voor zijn kalebasvaas, zou ik bijna een moord willen doen).
Hij illustreerde, maakte omslagen voor boeken.
Hij schilderde, landschappen, portretten... Litho's...
Behangpapier maakte hij ook en hij ontwierp stoffen, met batik.
En wandschilderingen.
Hij maakte bijvoorbeeld de wandschildering in het vroegere stadhuis van Amsterdam, in de trouwzaal. Nog steeds te zien daar. Dat stadhuis is nu een hotel en je kunt er nog steeds trouwen.

In de oorlog werd Chris Lebeau   opgepakt, omdat hij, met zijn grote vakkennis,  documenten vervalste.
Via Vught kwam hij terecht in Dachau en dat overleefde hij niet.


Dit is de vaas die ik zo mooi vind.
Lebeau was geheelonthouder en weigerde glas te ontwerpen waaruit alcohol gedronken zou kunnen worden.
Hij wilde ook geen postzegels maken waar de koningin op stond. Hij was communist.
Creatief en standvastig, dat was hij.

En dit alles weet ik alleen doordat ik nieuwsgierig was en wat wilde weten van de postzegels op een oude  Roodkapje-kaart.  

Nog een aanvulling: mijn bijna-buuf Kitty is in dat oude stadhuis getrouwd, op haar trouwfoto's zie je een stukje van die muurschildering. En ze blogde erover: klik

26 opmerkingen:

  1. Die vaas, wat een schoonheid... Nog nooit gehoord van de man, maar het was er een met karakter.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hij is naar aan zijn einde gekomen...
    De vaas is schitterend!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Van zo'n man hoor je dus nooit iets,als jij dit niet had geschreven

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Van een kaart naar een postzegel, en van een man naar een vaas en een prachtige verhaal!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je bent bijna kunst-detective! Wat een creatieve geest schuilt er achter zo'n kleine postzegel. Mooi dat je dit met ons deelt.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. En zo te lezen hield hij ook wel van de vrouwen... Maar dat zal wel bij het "kunstenaar zijn" horen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mooi dat je deze kunstenaar voor ons uit de vergetelheid hebt gehaald.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een interessante informatie naar aanleiding van een paar postzegels!
    Wat een prachtig verfijnd zelfportret!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een verhaal. En allemaal n.a.v. de postzegels die ik ook nog ken van oude kaarten van mijn ouders.
    Mooi ontwerp trouwens, net als de vaas.
    Treurig dat zijn leven zo geƫindigd is, hij had anders nog vele mooie ontwerpen kunnen maken.
    Had nog nooit van de goede man gehoord.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Die vaas, prachtig vind ik ‘m. Glas is zulk fascinerend materiaal. Het zelfportret is ook geweldig. Het zou best eens kunnen dat de wandschildering op onze trouwfoto’s staat, dat ga ik eens uitzoeken. En misschien dat ik daar dan wel weer een stukje over schrijf. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. ha Bertiebo,

    een man naar mijn hart! geweldig...
    En wat een vaas... schitterend!

    Ik hebal weken een chocolaatje verpakt in een roodkapje papiertje voor jou in huis.
    Maar ik weet je adres niet.
    Mailen??

    Groetjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Een bijzondere man! En die vaas, prachtig!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. N.a.v. van jouw postzegels had ik de man ook al gevonden. Jij maakt er dan weer een leerzaam blog van.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Heel leuk om te lezen allemaal. Had nooit eerder van deze man gehoord.
    Het model van de vaas vind ik mooi, de kleur niet, in helder glas zou ik hem wel willen.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wauw, wat een bijzondere postzegels zijn dat dan ook zeg! En wat leuk dat je door Blogland antwoorden krijgt : )

    Dat vind ik altijd weer hartverwarmend.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Een alleskunner en je gedachten bij die vaas snap ik helemaal !
    De vader van mijn schoonzus zat tijdens de oorlog ook in kamp Vught, misschien kwamen ze elkaar wel eens tegen, dacht ik ineens.
    Hij heeft het daar niet overleefd.
    Mooi die postzegel, heb ooit postzegels verzameld en volgens mij waren er nog in andere kleuren ook. Zal straks eens even kijken.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. And he still has the power to make people do research, and people who read about these.
    Sad he did not survive the craziness.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ik stuur je een mail, maar het is natuurlijk de vraag of hij aan komt :-(

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Mooi om te weten, erg dat hij in een kamp omkwam. Ja, en die vaas, ja die is gewoon prachtig.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ik ken die man niet. Hij schilderde en tekende erg mooi. De vaas is ook mooi. Maar ook hier kan je nog wijn in doen of uit drinken. šŸ¤”

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Dit is waarom ik jouw blog zo graag lees, van die leuke weetjes. Hoop dat je nog lang zo door mag gaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Erg leuk om te lezen. Fijn dat je dit met ons deelt.

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Wat een prachtige vaas. Ik snap dat je die wel zou willen hebben.

    BeantwoordenVerwijderen