De Kaasfabriek van Simone van der Vlugt.
Je ziet op het omslag de schrijfster zelf, in 19e eeuwse kleding. Leuk vind ik dat. Het boek speelt zich eind 19e en begin 20e eeuw af
Het boek is fictie, maar gebaseerd op feiten en die combinatie bevalt me goed.
En ik vind Simone van der Vlugt een prettige schrijfster. Ik krijg het idee dat ze gedegen onderzoek verricht voor haar historische romans. Er staat geen onzin in.
Het verhaal: Lydia is na de dood van haar vader een beetje stuurloos. Ze leeft in zeer gegoede omstandigheden, maar haar wereld is er ook een vol conventies en regeltjes, waar men zich aan dient te houden. Zeker als vrouw alleen. Gelukkig heeft ze goede vriendinnen. En de familie van een van die vriendinnen, beschouwt ze ook een beetje als haar familie. Die familie heeft echt bestaan, de familie Boissevain.
Als Lydia ontdekt dat haar vader had willen investeren in een kaasfabriek, geleid door Huib, wil ze dat eigenlijk zelf gaan doen. Huib is een jonge,ambitieuze boer, die vindt dat de produktie van kaas veel efficiënter zou moeten gaan.
Eigenlijk vind ik dat gedeelte van het boek het meest interessant. Over die fabriek en hoe dat allemaal ging.
Maar er speelt natuurlijk ook nog een liefdesverhaal doorheen. Ja, het is een roman natuurlijk.
Het tweede gedeelte van het boek speelt zich af tijdens de Eerste Wereldoorlog. Lydia heeft dan een bijna volwassen dochter, die trouwt en daardoor in Antwerpen terecht komt. Daar belééft zij de oorlog. En die was niet mis in België. Het verhaal is dan vooral het verhaal van de dochter, van Nora.
Ik vond het een prettig leesbaar boek. Misschien een heel klein beetje gezocht. En soms vind ik het taalgebruik ineens niet zo passen bij de 19e eeuw. Hoe progressief Lydia dan ook is. Zinnetjes als : 'Je hebt ballen nodig om aan zoiets te beginnen', of 'Krelis kletst uit zijn nek' bedoel ik. En als je dat eenmaal ziet blijf je het zien. Het is natuurlijk een keuze van de schrijfster en ook weer niet heel erg storend.
14 opmerkingen:
Ik zie dat soort fouten ook bij vertalingen op TV. Mij stoort dat ook.
Romans die je historische kennis ook nog eens vergroten zijn meestal heel fijn.
Die gaat ook weer op mijn lijst. Simone van der Vlugt schrijft prettig.
Het lijkt me een mooi boek. Op de lijst maar weer. Die wordt trouwens wel erg lang. Gelukkig wordt het kouder en donkerder, dat geeft meer ( lees) tijd.
Ik heb ook interesse in het leren van geschiedenis via elk medium, inclusief romans.
Bedankt voor het aanbevelen van dit leesboek in de kaasfabriek.
Groeten uit Indonesië.
Altijd leuk als het in jouw regio speelt.
Nachtblauw van deze schrijfster speelt zich grotendeels in Delft af en dat is ook leuk als je daar goed bekend bent
Dat zijn inderdaad geen standaard negentiende-eeuwse uitdrukkingen. Zou ik me ook aan storen. Hou van haar boeken, want ze doet altijd grondig research en schrijft zo dat de geschiedenis nog meer gaat leven door haar hoofdpersonen.
Crazy! Just like the book I just read! History mixed with imagination, good to read, yet loads to learn and the language is "different", too.
Sadly our "Henry" was described as brutal. He was not.
Mij zou dat te populaire taalgebruik voor die tijd ook storen.
Ja, zij schrijft prettig en ik hou wel van historische romans. Maar populaire taal past niet in die tijd, het valt mij altijd op.
Gisteren ben ik er in begonnen en nog maar een aantal pagina's gelezen. Zie uit naar de rest van het boek. Vind het altijd fijn om van die historische "romans" te lezen. Het volgende boek van haar "De reünie" ligt al in de bieb op me te wachten . Groet, Tineke.
Van der Vlugt gebruikt vaker moderne taal in haar historische romans. Persoonlijke keus of slippertje van de pen? Ik vind het jammer vooral omdat ze veel research doet voor haar boeken, dan is zo'n zin niet op zijn plek.
Ik vond het tussen mwah en geweldig inzitten. Sommige stukken inderdaad tof, andere weer niet. https://www.triltaal.nl/2020/09/13/de-kaasfabriek/
Ik ben een fan van de historische romans Van der Vlugt. Haar meesterwerk vind ik Nachtblauw.
Op een gegeven moment las ik een aantal boeken van Camilla Lackberg waarin zij steeds hetzelfde stopwoordje hanteert. Dat werd ineens zo storend dat ik haar boek heb weggelegdeen Dit boek van Van der Vlugt ga ik zeker lezen! Dank voor je recensie.
Een reactie posten