Déze: Truydeman en zijn wijf.
Truydeman was bakker. In Hoorn, in 1426.De ezel van het echtpaar, van Truydeman en zijn wijf dus, bezorgde brood. Die kende de weg zo goed dat hij dat alleen deed.
Op een dag kwam de ezel te vroeg terug naar de bakkerij. Hij had gemerkt dat een klant had betaald met vals geld. Zo'n ezel, ha, daar heb je nog eens wat aan.
Verder hebben de Truydemans een armenfonds opgericht om de bedeling van brood en turf te kunnen bekostigen. Ze waren rijk en betaalden ook voor het onderhoud van een deel van een kerk en voor een muur van een andere kerk.
Een modern man was hij ook, Truydeman. Hij ondertekende zijn brieven met Tr. en z. Wijf.
Er is in de jaren vijftig nog een hof vernoemd naar Truydeman. Daar liepen we ook langs. Het waren woningen voor bejaarden, nu niet meer. Mooi met dit binnenplein.
14 opmerkingen:
Da zou je een tijdreis moeten kunnen maken. Even kijken bij die familie
Leuk met dat verhaal er bij.
Slimme ezel.
Ha Bertiebo,
wat een leuk verhaal!
daarom lees ik af en toe historische romans. Even lekker terug in de tijd.
Ha,ha die ezel toch.
Leuk verhaal zit er achter die gevelsteen!
Truydeman sure was very progressive, adding his wife. Good man.
Leuk om te lezen wie Truydeman was. Maar dat bejaardenhofje heeft nog wel wat langer bestaan, in ieder geval tot de tachtiger jaren. Mijn grootouders woonden daar. De woninkjes waren vreselijk klein en hadden geen douche en een piepklein keukentje.
Het is er nog steeds maar niet meer speciaal voor bejaarden
En dan zeggen ze dat ezels dom zijn. Mooi niet dus.
Wat een slimme ezel. Leuk verhaal en mooie gevelsteen.
Wat is er veel te zien en te verhalen in je eigen buurt!
Een heel verhaal in een gevelsteen. Leuk om te lezen.
Een reactie posten