zondag 27 december 2020

Zondagsgeld

 

Bloglezer Marijke, tipte een tijdje geleden dit boek: Zondagsgeld van Philip Snijder. Ze wilde het zelfs wel opsturen. Dat was hartstikke lief, maar hoefde niet, want ik kan bijna alles wat ik wil reserveren in mijn onvolprezen bieb.
Dit boek ook weer, ze hadden het zelf niet in huis, maar dan wordt het ergens anders besteld.  Dat duurt iets langer, maar dan is het er en krijg ik een keurig bericht. Bovendien,  nu de bieb weer gesloten is, is de afhaalbieb weer geopend. Staat het zo voor je klaar. Registreren niet nodig. Wow!
Maar dit terzijde. 

Ik zat te googelen, want ik  had nog nooit van Philip Snijder gehoord. Enfin, zo kwam ik erachter dat dit boek steeds een andere kaft heeft gehad. Ik had het meest linkse exemplaar. 
Mooi gedaan, op alle drie de kaften zie je een jongen in zijn eentje. Het zou zelfs een eenzame jongen kunnen zijn. 
Daar gaat het boek over,  een jongen die wat alleen is in een overvolle omgeving. Het Bickerseiland in het Amsterdam van de jaren zestig. 

Dat Bickerseiland was een echte arbeidersbuurt toen, gedomineerd door grote gezinnen die daar allemaal woonden. Kleine huizen, krotten soms, loodsen, autowrakken. Een hangplek voor mannen, al heette dat nog niet zo. En bijna allemaal familie van elkaar. Tantes en omes die op ieder moment binnen konden lopen en dat ook deden. Daar groeit de hoofdpersoon op. Elf jaar is hij en hij begint zijn omgeving te zien. Hij is slim, de beste van de klas, met extra les. Een beetje een buitenbeentje. Net als zijn vader overigens. Een Groninger die zich heeft moeten aanpassen en dat ook deed. 

Het boek is afwisselend grappig en ook ontroerend en treurig. Die beschrijving van een feest voor de hele familie. Alsof je er bij bent. Het hoofdstuk De Kano is echt prachtig. 
Wat een schrijver, wat een boek! Heel erg bedankt Marijke. Als dit boek gezakt is ga ik op zoek naar meer van deze schriiver.

In normale omstandigheden zou ik nu op het Bickerseiland gaan wandelen. Ik deed dat al eens, maar ik zou nu met andere ogen kijken. Het is nu wel echt een yuppenbuurt geworden. Onvoorstelbaar veranderd in pakweg zestig jaar.  Zodra het weer kan...


8 opmerkingen:

  1. Dat vind ik wel leuk van deze rare tijd: plannen maken " voor als het weer kan". Dat houdt de moed erin.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lijkt mij een mooi boek om te lezen.
    (maar waarom heb je in de tekst zondagskind staan?)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. This sounds like a very interesting read! Hmmm. "Dangerous" ;-) I have too many books already!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Leuk zo'n boek, dat speelt in een omgeving die je kunt opzoeken. Ik ga het onthouden.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Voor mij is dat de ver van mijn bed show, ik ken Amsterdam niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik kijk uit naar de tijd dat we weer mogen.

    BeantwoordenVerwijderen