Collin wil niet rekenen

Een paar weken geleden las ik in de krant dat er op een viertal flats, in ons eigen Hoorn, een muurschildering zou worden aangebracht. Start medio mei.

Dat vind ik,  als mural fan,  natuurlijk erg leuk!

Dus ik was er dit weekend al eens gaan kijken, maar er was nog niets te zien.

Gisteren gingen we weer even kijken en ja hoor, de kunstenaar was begonnen. 

Collin van der Sluijs heet hij. Dat had ik  in de krant gelezen. 

Deze foto maakte ik vanaf de overkant, maar ik ging natuurlijk ook nog wat dichterbij kijken. 

Ik dacht dat er niemand was, maar daar was hij, Collin. 

Verscholen tussen het groen en met een koptelefoon op. 

Ik probeerde te vragen of ik een foto van hem mocht maken. Maar hij hoorde me niet. En om nou echt te gaan storen...

Maar een andere mevrouw deed dat wel en daardoor kon ik toch mijn vraag stellen. Het mocht.

En we maakten daarna een praatje. Ik vertelde dat ik blog, dat ik elke maandag een mural toon op mijn blog en dat ik van plan ben om the making of  te volgen. 

Vond-ie leuk, geloof ik. Ik maakte nog een foto:

Ik had gehoord dat hij aan die andere mevrouw vertelde dat hij woont en werkt in Maastricht. 

En op een gegeven moment zei ik dat hij toch niet bepaald Limburgs klonk. 

'Nee', zei hij, 'ik kom eigenlijk uit Zeeland. Uit 's Gravenpolder'.  

Nou zullen veel mensen niet eens weten waar 's Gravenpolder ligt, maar ik wel, want mijn vriendin S. woont er. 

Zij en ik zijn al vriendinnen sinds de pedagogische academie en Gertjan, haar man,  zat ook bij ons in de klas.

Toen we daar klaar waren gingen we allemaal werken, voor de klas, Gertjan  in  's Gravenpolder. 

Enfin, Collin en ik  bespraken nog even wat 's Gravenpolderse zaken,  want mijn man en ik zijn er natuurlijk vaak geweest.  

En nou ja,  je raadt het al:  het bleek dat Collin leerling was geweest van Gertjan. 

Hij wist het nog precies. 

In zijn rapport stond toen: Collin wil niet rekenen. Collin wil alleen maar tekenen. 

Hij lachte. 'En dat is precies wat ik nu doe!'

(wordt vervolgd)