Anna wilde me iets laten zien op haar kamer. En dat was niet deze naaidoos.
Maar die zag ik wel en ik vond het zo leuk! Hij staat er al lang hoor en dat wist ik ook wel, maar deze keer raakte het me.
Hij stond natuurlijk eerst bij mij, toen een tijd bij mijn nichtje. Allebei wilden we hem eigenlijk niet meer neerzetten, maar wegdoen kon ik ook niet.
Toen is-ie naar onze dochter gegaan en heeft inmiddels dus een plekje gekregen bij Anna.
'Ik vind hem heel handig', zei Anna, 'er kan veel in en het is ook heel handig dat je met de deksels dicht niet ziet dat het rommel(ig) is'.
Ik vond het zo leuk ineens dat ik er maar een paar foto's van maakte en vervolgens bedacht hoe leuk mijn moeder dit gevonden zou hebben.
Zij naaide veel, mijn moeder en was aan dit ding gehecht, dat weet ik zeker.
Ik kan nog voor me zien wat er toen aan naaimateriaal in zat. Ik keek er vaak naar vroeger en vond het als kind ook leuk om die spulletjes op te ruimen. Al die (houten)klosjes garen netjes neerzetten. Proberen het stokoude speldendoosje open te krijgen, wat me nooit lukte. De centimeter die ik nog steeds heb, evenals de vingerhoed...
Ik heb nu gezegd dat als ze er genoeg van krijgen daar, dat ik hem dan weer terug wil.
Nog niet antiek.
'Maar wel bijna', zei Anna.
20 opmerkingen:
Wat leuk,die nieuwe bestemming
Zo een zag ik nog nooit. Is ook een hele mooie.
It sounds like it has traveled through generations, always cherished and useful in different hands
Gaaf dat deze naaidoos zo weer een bestemming heeft en in de familie blijft.
Wat een leuke naaidoos! En geweldig dat hij bij Anna een bestemming heeft.
Mooie geschiedenis zo. Ik zou hem ook terug willen hebben.
Sweet memories! I have one from my Mom, too - 70´s style.
Wat leuk! Ik heb nog wel naaigereedschap van mijn moeder zoals een vingerhoed en spelden, maar niet zo’n mooie naaidoos.
Wat mooi!
Dit ook wel een hele mooie uitvoering en inderdaad doosje dicht en je ziet geen rommel meer en is hij ook stuk kleiner.
Mijn moeder had er ook een maar vond die niet mooi genoeg om te bewaren. Gek eigenlijk want mijn opa en later vader hadden een meubelwinkel, maar ik kan me niet herinneren dat ze die erkochten. Was alleen grote meubelen, kasten, tafels en stoelen
Zo'n persoonlijk voorwerp van je moeder, nu in gebruik door haar achterkleindochter, ik vind het ontroerend.
ja zoiets ken ik, bij ons was er ook zo'n soort naaidoos maar zag er wel anders uit meer latjes aan de zijkant. BEWAREN hoor!!!!
groetjes Alma
Het is inderdaad een hele mooie naaidoos, een mooi erfstuk.
Prachtig en goed gezien van Anna, dicht doen en geen rommel meer te zien, slim.
Onze dochter heeft er ook een, maar dan gekregen van haar schoonmoeder. Is ook al van verschillende generaties. Mijn moeder had een naaikistje en toen ze in de oorlog moesten vluchten is dat kistje steeds meegenomen. Het staat hier en je snapt wel dat ik dat nooit weg doe. Heb wel aan onze dochter het verhaal verteld en zij gaat het tzt ook bewaren.
erg leuk dat ook Anne belangstelling heeft voor jullie naaimeubel en zodoende nog in de familie blijft!
Fantastisch dat je kleindochter waarde hecht aan dergelijke familiestukken. Kan me voorstellen dat het je raakte.
Och wat leuk, Bettie. Nee, zoiets moet echt in de familie blijven en niet bij een of andere kringloop terechtkomen. Het is zeker een mooie naaidoos. Meestal zijn ze wat eenvoudiger van opzet.
Wat een mooi naaimeubeltje en wat leuk dat het zo van moeder op dochter overgaat in de familie.
SPIJT als haren op mijn hoofd dat ik dit meubeltje van mijn moeder weg gedaan heb.
dat is een heel mooie naaispullenkastje Bertiebo
Een reactie posten