De tulpenvelden

Er wachtte nog een verrassing.
'Mijn' twee tulpenvelden waren van één kleur.
Mooi hoor, daar niet van, maar juist die afwisseling maakt het nog mooier.
Gelukkig waren er nog een paar rijtjes in een andere kleur,die kwamen eachter pas later in bloei. Echt veel later.
Het zijn ook maar drie of vier rijen.
Ik denk,  dat als ik straks ga kijken, dat ze dan bezig zullen zijn om alles er af te halen.
Vandaag of morgen, in ieder geval deze week. Dénk ik.
En dan is het afgelopen en wacht er weer een kaal veld.
Dan heb ik er toch zo'n beetje vanaf half januari veel plezier van gehad.
Eerst de twijfel of het echt wel tulpen waren.
Toen het afwachten en steeds maar kijken of er al wat te zien zou zijn.
Daarna  het wachten op de kleur, welke kleur zou het zijn ?
En tenslotte de velden in volle glorie.
Echt bijzonder om het van zo dichtbij te beleven.
Toch wachtte er nóg een verrassing.
Op eerste paasdag gingen we 's avonds nog even wandelen en namen een route die we eigenlijk bijna nooit nemen En daar zagen we dit:

Zo mooi van kleur, dat paars met dat oranje. Ik heb er echt een tijdje van staan te genieten.

Ook van die ene dwarse tulp die er altijd is, op bijna ieder tulpenveld. Mooie metafoor?