De jongen die met honden kon praten

Dit is het verhaal van Julian of Julek. Een Joods, Pools jongetje dat door zijn moeder Helena, nog voor het uitbreken van de tweede wereldoorlog wordt ondergebracht bij familie.
Eerst was nog de vraag of hij wel geboren zou mogen worden. Zijn ouders zijn namelijk communisten en worden opgeleid om de revolutie in Polen te ontketenen en daar past een kind niet bij. Er wordt zelfs door de partijleden/kameraden gestemd en hij mag komen, maar moet wel worden afgestaan.
Hij beschouwt de mensen bij wie hij terecht komt als zijn ouders en is verdrietig en boos als hij ook daar weer weg moet.
Naar Parijs zelfs. Om veiligheidsredenen
Hij kent de taal niet en sluit vriendschap met een hond. De andere kinderen in het kindertehuis denken dat hij de taal van de honden spreekt. Vandaar de titel.
Dat kindertehuis is nog maar het begin van de vele omzwervingen die dit kind maakt. Zelfs zijn naam is niet meer van hem. Roger wordt zijn nieuwe naam.
Hij leert Frans, hij moet wel en zijn Pools zakt helemaal weg. Ook weer moeilijk natuurlijk als hij na de oorlog weer in Polen komt en herenigd wordt met zijn echte vader.
Zijn moeder heeft hij altijd van tijd tot tijd gezien.

Enfin, zo'n verhaal.  Het is door de schrijfster gebaseerd op het echte levensverhaal van
haar vader. Ik werd een beetje verliefd op dat jongetje.