 |
| foto gemaakt in die Petrus en Pauluskerk. |
Dat was een hartstikke interessante reis.
Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in de Russische geschiedenis, zo dat ik zelfs nog een jaar Russisch heb geleerd, op middelbare school niveau. Het is bij dat jaar gebleven, jammer genoeg. Was ook supermoeilijk, al eindigde ik mijn eerste en enige jaar wel met een rapportcijfer 9. Niet alleen moeilijk, ik had het ook te druk, toen met drie jonge kinderen en een baan.
Ondanks deze mislukking, bleef mijn belangstelling.
Over de keizerlijke familie, schreef ik al eens eerder een blogje, naar aanleiding van een tentoonstelling in de Hermitage. Hier, klik
En nu, na de musical Anastasia, is mijn belangstelling weer helemaal terug.
De laatste tsaar, de tsarina en drie van hun vijf kinderen zijn begraven in de Petrus en Pauluskerk in St Petersburg. In 1998.
Herbegraven moet ik eigenlijk zeggen, met veel respect en eerbetoon.
Die stemming was geheel anders tijdens de revolutie en nadat ze doodgeschoten waren. Of misschien moet ik zeggen afgeslacht. Ze werden in een oude mijn gegooid en weer opgegraven en in een andere mijn gedumpt.
Tsaar Nicolaas II had in een flink aantal opzichten niet gedeugd natuurlijk. Maar daar konden zijn vijf kinderen niets aan doen. De tsarevits Alexej en Anastasia al helemaal niet. Zij waren de jongsten en hadden niets in te brengen, stel ik me zo voor.
Het is allemaal nog maar zo'n honderd jaar geleden, maar het was een totaal andere wereld in alle opzichten.
Verschillende vrouwen hebben later gepretendeerd Anastasia te zijn. Of Maria, de derde dochter.
Zogenaamd waren zij aan de dood ontsnapt, eerst doordat de kogels bleven steken op de juwelen die in de kleren waren genaaid. En toen er daarna bajonetten aan te pas kwamen, waren die bot en léék het alleen of ze dood waren. Waarna een bewaker medelijden kreeg en hen wegsmokkelde. Dat was het verhaal.
Want inderdaad werden twee lichamen van kinderen uit het gezin aanvankelijk niet gevonden. Dat van Anastasia of Maria en dat van Alexej.
Van dat feit hebben vele valse Anastasia's gebruik gemaakt.
Heel veel later werden er toch botresten gevonden op een plek in de buurt en die bleken, na DNA-onderzoek, later toch echt van Maria en Alexej te zijn, van de twee vermiste kinderen.
Treurig genoeg was daar, op die dag 1918, echt een einde gekomen aan de levens van het complete gezin Romanov
Er zijn trouwens nog steeds echte Romanovs in leven. Klik
12 opmerkingen:
Een interessante en spannende geschiedenis die mij zeer aansprak. Leuk om weer eens over deze familie te lezen.
Hoi Bertiebo,
wat een akelig einde voor de hele familie dus.
Ik heb overigens dezelfde reis gemaakt, toen Roosje een jaar of 14 was...
30 jaar geleden dus!
Groetje svan Marlou
.
Ik herinner me ook nog iets van een vrouw die beweerde Anastasia te zijn. Allemaal niet waar dus.
Ja, tragisch verhaal, hoe een dynastie ten einde kwam (ook door eigen hoogmoed, maar inderdaad die kinderen hebben daar niet om gevraagd). Op Netflix is een serie over de laatste jaren en de historische achtergrond van de Russische revolutie.
En hoe de vorstenhuizen in Europa reageerden is ook interessant, want vrijwel allemaal familiebanden met de Romanovs. Plus WOI die toen enorm veel impact had.
Mooie reis lijkt me dat.
Een mooi verhaal. Ik moet toch ook eens in die geschiedenis duiken daar.
Hoezo, mislukking? Je hebt het jaar afgemaakt, en Russisch is lastig. Al was het alleen maar vanwege het nieuwe schrift wat je moet leren. (Inderdaad, ik heb ook een jaartje middelbare school Russisch gedaan ;-))
Hoewel ik in Amerika heb gewoond, heb ik altijd meer interesse gehad voor Rusland. Reizen met de Siberie Express is een vage droom. Wie weet, later als ik groot ben.
Ik zag als kind de film Anastasia met Ingrid Bergman en vanaf toen wat ik geinteresseerd in de geschiedenis van de Tsaar.
Ik zou heel graag beide steden willen bezoeken, hoop dat dat ooit nog eens gebeurt.
Verschrikkelijk om zo een gezin te vermoorden!!! Ik was ook altijd zeer geïnteresseerd in geschiedenis.
Interessant allemaal.
Tragisch, zo'n prachtig gezin.
Inderdaad, prachtig gezin, maar tsaar Nicolaas II ging volkomen voorbij aan hoe zijn volk er aan toe was. Zijn zoon had mini-uniformen van alle legeronderdelen en die mini-uniformen werden ieder jaar weer op maat gemaakt. Om het maar niet te hebben over de immense collectie juwelen en Fabergé eieren, e.d. Dit heb ik allemaal gezien tijdens diverse tentoonstellingen in de Hermitage in Amsterdam.
Een reactie posten