Ik mocht van zijn ouders bij zijn geboorte aanwezig zijn, nu ruim drieëndertig jaar geleden. Dat is speciaal , HEEL speciaal.
Een bijzondere nacht, dat was het en een prachtige en ontroerende ervaring.
Wij hadden op dat moment al twee kinderen en ik was zwanger van onze jongste, bevallen (en opstaan) was dus niet nieuw.
Maar om een bevalling en een geboorte mee te mogen maken, als vriendin en (betrokken) toeschouwer... Dat was een groot geschenk.
Ik sta daar achter de verloskundige en de kraamverzorgster en ik zie op deze foto hoe ontroerd ik was.
Enfin, waarom dit verhaal nu?
Omdat dit kleine jongetje inmiddels groot is geworden en afgelopen vrijdag promoveerde aan de Universiteit van Amsterdam.
De kleine Joep werd Doctor Joep en wij mochten aanwezig zijn bij deze plechtige gebeurtenis. En ook dat voelde heel speciaal. We leefden mee, zaten ook een beetje in spanning en waren trots!
Daarbij: ik was nog nooit bij een promotie geweest. Wel een paar keer bij het afstuderen van een kind en een zwager, maar dit was toch wel echt anders.
Dus behalve dat het om Joep ging, vond ik het ook gewoon erg interessant.
Het vond plaats in de aula van de Oude Lutherse Kerk, morgen zal ik er wat meer van laten zien.
Wat een speciale band vanaf het eerste moment
BeantwoordenVerwijderenIk vind het altijd zo bijzonder om te zien wat er van zo'n baby'tje is geworden! Ontroerend, beide momenten!
BeantwoordenVerwijderenDat is drieëndertig jaar lief en leed delen. Heel bijzonder.
BeantwoordenVerwijderenZo’n intiem moment, als je daar bij mag zijn, dat is niet niks. (Ik zie Margreet vd Kwast op de foto :) )
BeantwoordenVerwijderenEn een promotie is ook heel speciaal, het tekent jullie band, prachtig! In welke wetenschap is Joep gepromoveerd?
Zijn studie was politicologie, social and behavioural studies. De graad die daar dan op volgt is (merkwaardig genoeg) wijsbegeerte
VerwijderenEen bijzondere vriendschap.
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal. Gisteren vertelde je erover, nu staat het op je blog.
BeantwoordenVerwijderenHeel speciaal!
BeantwoordenVerwijderenMooi om de ontwikkeling van baby tot Doctor mee te mogen maken.
BeantwoordenVerwijderenDat is inderdaad heel speciaal, ontroerend en mooi.
BeantwoordenVerwijderenHoi Bertiebo,
BeantwoordenVerwijderenontroerend, dat je dat mee mocht maken...
En nu doctor!
gefeliciteerd...
Groetjes van Marlou
.
Hoe mooi!
BeantwoordenVerwijderenWat speciaal!!!
BeantwoordenVerwijderenHeel fijn zo’n lange vriendschap.
BeantwoordenVerwijderenWat mooi om bij allebei de gelegenheden erbij te zijn!
BeantwoordenVerwijderenDat is het voordeel als man. Je mag altijd toekijken...
BeantwoordenVerwijderenHeel bijzonder!! En geweldig.
BeantwoordenVerwijderenWat bijzonder om twee keer zo'n mooi moment mee te maken met Joep.
BeantwoordenVerwijderenVan harte gefeliciteerd Joep!
Wauw wat bijzonder zeg. Je was bij zijn geboorte als kind, en bij zijn geboorte als arts!
BeantwoordenVerwijderenHeel speciaal en dat doctoreren is natuurlijk geweldig knap van Joep. In wat is hij gedoctoreerd? Ik ben benieuwd naar het vervolg want deze locatie is in ieder geval prachtig.
BeantwoordenVerwijderenWat een eer, beide gelegenheden!
BeantwoordenVerwijderenWat bijzonder dat je zijn geboorte mocht meemaken... en nu dus zijn afstuderen. Van harte gefeliciteerd met en voor Joep!
BeantwoordenVerwijderenBijzonder!
BeantwoordenVerwijderenwauw, wat mooi. En zo fijn dat jullie nog steeds in elkanders leven zijn.
BeantwoordenVerwijderenMooie locatie en gelegenheid. Altijd spannend. Lang geleden dat ik op die locatie een promotie meemaakte (eind jaren 70), toen droegen promovendus en mannelijke paranimfen nog een jacquet.
BeantwoordenVerwijderen