Schier

We waren een paar dagen op Schiermonnikoog. Oftewel Schier zoals ik iedereen hoorde zeggen.
Dat kwam zo:
Ik heb eigenlijk in de loop van mijn leven wel zo'n beetje alle regio's in Nederland bezocht.
Dat begon al als kind: vakanties in Zeeland en dagjes uit.
Van een buitenland was geen sprake.
Ook later met onze eigen kinderen, waren we toch voornamelijk in Nederland met vakantie.
Het beste ken ik Zeeland, Zuid-Holland en Noord-Holland, omdat ik er woonde en werkte natuurlijk. Maar ik ben wel in alle provincies geweest en bleef dan meestal niet op een plek. We kijken graag rond en Nederland is fantastisch.
Alleen die waddeneilanden hè.
Ik was tot nu toe alleen op Terschelling en Texel. Allebei geweldig.
Maar er waren er nog drie waar we nooit waren en ons doel is alle eilanden bezocht te hebben. Nou, Schier kunnen we afvinken. Ameland en Vlieland nog op de lijst!

Schier betekent grijs en oog betekent eiland. Het eiland van de grijze monniken dus.
Schiermonnikoog is ook de kleinste gemeente van Nederland, met 936 inwoners.
Maar wij waren er twee weken geleden, het was heel warm en heel druk. Ik zou wel eens willen weten hoeveel mensen er tijdens ons bezoek op het eiland 'woonden'.
16 km lang en vier km breed en een en al natuur. Het is er prachtig, echt.
Die drukte merkte je alleen in de buurt van de hotels.
We gingen wandelen en fietsen en dan zie je andere mensen. Maar het leek echt niet op de Kalverstraat op zaterdagmiddag hoor. Volop rust en stilte.
Er zijn geen auto's op het eiland. Nou ja een paar natuurlijk, maar niet van toeristen. Het is er stil.
Bij de boot werden we afgehaald door een bus van het hotel. Prima geregeld. Er rijdt ook een gewone bus op het eiland.  'Naar de boot' staat er op.
De reis naar Schier was een hele onderneming voor ons. Eerst met de bus naar het station, vervolgens met de bus naar Den Oever. Vandaar uit met de bus naar Leeuwarden en met weer een andere bus naar Lauwersoog. Overvaren en met de bus naar het hotel.
't Was goed te doen, maar we deden er bijna net zo lang over als we doen over de reis naar dat andere eiland,  waar onze favoriete stad London ligt.
Op de terugweg kwam daar nog een uur bij, vanwege het gedonder op de Afsluitdijk en ook nog een brug die open ging. De chauffeur belde nog naar zijn collega om te vragen of die wilde wachten, maar die collega had daar zeker geen zin in,  zodat we in Den Oever een uur moesten wachten in de brandende zon. Langs een snelweg. Geen schuilmogelijkheid als het zou regenen. Dat was wel echt slecht.
Wordt vervolgd.