woensdag 16 oktober 2019

Begijnhof

Het was nog heel stil in Amsterdam. Op een gewone donderdagmorgen, om een uur of half tien. Dus niet eens zo vroeg meer.
Op weg naar mijn afspraak, sloeg ik even af bij het Begijnhof en daar was het zo mogelijk nog stiller. Grijs weer was het, het miezerde een beetje


En er was helemaal niemand. Ik wilde meteen een rondje Hof lopen, maar dat ging niet, want wat ik zag, waren hekjes met daarop de tekst: 'alleen toegankelijk voor bewoners'.


Dat snap ik eigenlijk ook wel. De mensen die daar wonen zullen echt wel vaak last hebben van toeristen. Het is een prachtige plek, die vast in veel reisgidsen staat aangegeven.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik erg in de verleiding was, om  stiekem door die hekjes te gaan, maar ik deed het toch niet.
Ik maakte een paar foto's op plekken waar ik wel mocht staan en wilde me net omdraaien om verder te gaan, toen er van om de hoek een oudere vrouw aan kwam.


 Ik kreeg de indruk dat ze er woonde. Ze liep doelbewust op die hekjes af.
'Mevrouw', zei ik, 'ik vind het hier zo mooi. Als ik nou heel zachtjes, op m'n tenen loop en  alleen een paar foto's maak van de gevels, mag ik er dan toch even langs?'
Ze keek me aan en moest lachen. 'Nou vooruit', zei ze,'als er dan iemand komt of wat zegt, zeg ik gewoon dat u mijn nicht bent, die ik al lang niet meer heb gezien en die ik het even wil laten zien hier. Kom maar met me mee'.
Zo gezegd, zo gedaan.
Ik hield mijn mond stijf dicht, maar zij praatte verder hoor en hardop. Ze herhaalde nog een paar keer dat ik haar nicht was.  Ze bleek een religieuze te zijn.


 Bijna vergat ik nog om foto's te maken, want niet alleen praatte ze lekker door, ze liep ook stevig door.
Wat een leuk mens!

 En wat een leuke ontmoeting, zomaar op de vroege ochtend.



17 opmerkingen:

  1. Begin jaren '70 woonde mijn toen a.s. schoonzus daar. Een oase van rust bij haar na een dagje shoppen. Ze zijn in het kapelletje getrouwd,

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat leuk dat je toch even naar binnen mocht. En wat een interessante foto’s . De ongestorven Elias. Ik ga straks meteen opzoeken wie dat is.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een leuke ontmoeting! En wat een mooi hofje! Een bofje, dat je daar foto's kon maken! :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. #durftevragen hahaha! Goed van je hoor, ik zou het niet durven...
    Daans tweede naam is Eliah. En Chi Coltrane heeft er een liedje van gemaakt: Go like Elijah.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Zo zie je nog eens iets en aardig dat je toch wat dichterbij mocht komen. Daar word je toch blij door!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat aardig van haar en leuk voor jou! Ik zie daar altijd rijen mensen voor de ingang staan als er weer een bus geloosd is en kan me voorstellen dat ze er gek van worden daar.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Onverwachte ontmoetingen zijn vaak zo leuk en spontaan.
    Altijd genieten dat er zoveel mensen wel in zijn voor een gezellig praatje.
    Dat maakt je dag weer goed toch?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dat is dan wel leuk als je er op zo'n wijze wel naar binnen mag. Mooi wonen daar.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Boffen met zo'n leuke tante. Toeristen weten zich niet altijd te gedragen, dat is jammer.
    De gevelstenen zien er prachtig uit.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Een vriendin van mij heeft een tijdje op een hofje gewoond. In Groningen. Open voor toeristen. Ik ging er regelmatig logeren. Zit ik op een bloedhete dag met de voordeur open aan de koffie, staat er ineens een wildvreemde vrouw in de huiskamer die dacht dat ik een acteur was. 'Wonen hier echt mensen dan??' Stomverbaasd.

    Gelukkig waren de meeste toeristen minder brutaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Leuk, zulke ontmoetingen, ik hou er van.

    BeantwoordenVerwijderen