Portret

Naar zo'n portret als dit, naar zo'n schilderij, kan ik echt wel een uur kijken. Moet er wel een bankje of een stoel voor staan, trouwens.

Het is van de schilder Samuel Mesdach en ik zag het in het Zeeuws Museum in Middelburg.
Het is vast heel goed geschilderd.  Of niet hoor, dat kan ook en ik heb er onvoldoende verstand van.
Maar het maakt me niks uit, het ráákt me.
Je ziet van links naar rechts Balthasar van Vlierden (1552) en zijn vrouw Catharina Nieuwels (1548). Daarnaast hun schoonzoon Guillaume Sweerts (1571) en hun dochter Gillina van Vlierden (1582). Met vier van hun kleinkinderen.

Zo'n leuk portret! Het is geschilderd in 1612. Ik vind het heerlijk om er bij te fantaseren.
Die Catharina bijvoorbeeld lijkt mij geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Een stevige vrouw lijkt me; zij is de baas. Thuis dan hè, want hij was een hoge pief binnen de VOC.
De schoonzoon lijkt me niet aardig, maar ja de dochter moest wat en ze hebben prachtige kinderen gekregen. Lief en vrij slim. Die daar midvoor, dat is een boef, maar wel een leuke boef. En de oudste is het evenbeeld van zijn grootvader. Strikt in de leer.

Nou ja, voor ik het weet ben ik thuisgekomen ook weer een uur verder, want dan wil ik een en ander weten over die Balthasar van Vlierden én over de schilder.
En tenslotte stuitte ik ook nog al googelend op het feit dat het schilderij gerestaureerd is en schoongemaakt door Marjan de Visser. Wat een prachtvak heeft zij: klik.