Er rustte geen zegen op

Dan nu maar eens beginnen met het Lam Gods.
Het is helaas niet goed gegaan.
Dat compleet veranderde lam, is te zien in de St Baafs, de kathedraal van Gent.
Ik heb het lang geleden gezien, toen kon je het zowat nog aanraken. Nu niet, nu moet je er voor in de rij. Er is geen tijdslot.
Dat deden we dus, in de rij gaan staan. Het was een lange rij, maar te doen, dachten we hoopvol.
Je staat in de rij, je koopt een kaartje, je staat weer in een rij en dan kom je in een zeer beperkte ruimte, waar naar mijn idee alle mensen nog staan die al eerder naar binnen waren. Tegen elkaar aan en met duwen in de rug. Dan krijg je een audiotour in je handen gefrommeld waar de vettigheid van af glimt.
'Wordt dit schoongemaakt?', vroeg ik nog optimistisch. 'Ja als ik tijd heb', zei de jongen die de tours uitdeelde.
Dat had hij overduidelijk niet en dus pakte ik zelf maar een schoonmaakdoekje uit het busje naast hem. Vond-ie niet leuk. Ik ook niet.
Na nog een por in mijn rug, vond ik het welletjes en worstelde me naar buiten.
Geen lam gezien dus. Mijn man heeft zich nog wat langer blootgesteld aan allerlei virussen, maar ook hij zag het lam niet.
Wel ben ik mijn gouden hangertje, een zeeuws boerenknopje, daar verloren.
Nee,  er rustte geen zegen op. Zou je toch anders verwachten in zo'n omgeving.
Toen ik het de volgende dag  vertelde in het museum, waar alles uitstekend geregeld was,  zeiden ze daar dat er voor het Lam  een tijdslot wordt overwogen...

Ik heb een mooie docu gezien (op Canvas), over de restauratie en de beslissingen die moesten worden genomen en de kosten en.... Met prachtige beelden.
Maar ja, ik ging natuurlijk wel voor het echie. Het is voor ons een reis geweest van vier uur heen en vier uur terug,
Helaas, niks meer aan te doen.  Hoewel ... het Lam zal nog wel blijven bestaan en Gent is een heel leuke en mooie stad, dus wie weet...