vrijdag 27 maart 2020

Herinnering aan school

Bij het scannen en schonen van mijn fotoboeken, stuit ik natuurlijk op heel veel dingen van school. Dat we op kamp gingen, dat we de musical hadden, dat we met de trein naar het Anne-Frank huis gingen. Het afscheid, de schoolkranten... teveel om op te noemen. School is jarenlang zo'n groot onderdeel van mijn leven geweest.

Aan het eind van hun laatste jaar, liet ik de kinderen altijd een soort vriendenboekje maken voor elkaar. Een blad met daarop, adres, telefoonnrs, lievelingseten en zo en wat je later worden wil.
En een klein stukje persoonlijk en dat dan voor iedere klasgenoot en voor mij.
Dat betekende dus voor ons allemaal 16 x zo'n blad maken. (Speciaal onderwijs en zestien kinderen was de max). Een hele klus.
Maar ja, we begonnen op tijd en waren ook op tijd klaar. Het leek me zo'n leuke herinnering.
En nu vind ik dus een aantal van die vriendenboekjes. Echt zo leuk om dat allemaal nog eens te lezen. Mijn laatste jaar was in 2011 en ik dacht dat ik me niet iedereen meer herinnerde van de jaren daarvoor.
Maar met de klassenfoto erbij die ik  op dat vriendenboekje plakte, komt alles weer helemaal terug. Met bijzonderheden en al.

Ik kan niet zomaar foto's laten zien hier natuurlijk, maar deze kan wel toch? Dit was kamp en we speelden het Avondbedspel.
De kinderen verstopten zich in een ( afgezet )deel van een bos. In het donker. Deze groep was uitstekend voorbereid, zoals je ziet. Dat deden ze zelf hoor, dat bedachten wij niet.
Na tien minuten gingen wij,  alle juffen en meesters en begeleiders,  zoeken. Met een zaklantaarn. Alle kinderen hadden twee leventjes. Als een kind gevonden was, moest een leventje ingeleverd worden en mocht diegene zich nóg een keer verstoppen. Als je geen leventje meer had, moest je naar binnen. Na een bepaalde tijd werd er gebeld en moest iedereen die nog verstopt zat (of lag) tevoorschijn komen. De winnaars!

19 opmerkingen:

  1. Ik zou daar ook uren doorheen kunnen bladeren.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi die herinneringen. School is toch maar een bijzondere periode, en eigenlijk ook heel waardevol...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha Bertiebo,

    wat een enige herinnering!
    Die mag je best koesteren!!

    Groetjes van Marlou

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Keep Calm en carry on met je fotoboeken, want zulke leuke herinneringen (ook als je ze hier deelt). Terug naar 'veiliger' tijden.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Leuk al die herinneringen voorbij te zien komen he?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zalig, Bettie. Heerlijke herinneringen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een leuk idee, en nu kun je genieten van de herinneringen!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Toen ik zelf in de zesde zat en het afscheid eraan kwam, opperde ik het idee van zo'n vriendenboekje. Iedereen schreef en tekende een bladzijde vol en ik mocht het stencilen en inbinden van de meester. Maar ik ben het denk ik al snel kwijtgeraakt, zo jammer.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Oh wat leuk. je trekt bij mij een laadje herinneringen open.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Goede tijden herleven met zo'n fotoalbum, heerlijk vertier!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een leuk verhaal over verstoppen. Prachtig tijdverdrijf. Beter nu dan dat je bijvoorbeeld gaat verhuizen.
    Ik herinner me zo'n dag dat ik bij het inpakken van dozen niet meer opschoot omdat ik met foto en dagboeken in mijn handen zat.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een fijne herinneringen kom je zo weer tegen. Onze kinderen kregen zo'n boekje van hun klasgenoten toen wij gingen verhuizen, nu bijna 20 jaar geleden. Ze hebben er nog vaak in zitten kijken. Vooral die van groep 3 was leuk, net kunnen schrijven, en dan staat er bijvoorbeeld, bedankt dat ik met je mocht praten. Daar moesten we altijd weer om lachen.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Mooie herinneringen zijn dat. Ik geniet ook van zeeer mooie herinneringen aan bepaalde tijden en klassen, maar de laatste twee jaren is het door de toegenomen druk soms niet meer zo leuk. Dat gaat ten koste van het contact met de leerlingen en het speelse karakter. Er is allemaal geen tijd meer voor... Ik mis het nu ik het hier zo zie. Waar is de tijd? Het zou niet mogen dat het zo negatief is geëvolueerd... Ondertussen zijn we nu digitaal bezig door de omstandigheden. Toch is het best leuk omdat de kinderen nu heel blij zijn met deze verstrooiing en aandacht.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Prachtige herinneringen en wat zal er weer veel naar boven zijn gekomen tijdens het doorkijken van die boekjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Aandoenlijk die teksten op de bovenste foto. Leuk hoor al die herinneringen, het kleurt de dagen op een fijne manier.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Wat een mooie herinneringen!

    Liefs Joanne

    BeantwoordenVerwijderen