Wij zijn van die types die meedoen met de Postcodeloterij. En dan niet zozeer vanwege de goede doelen, maar voornamelijk uit eigenbelang. Het zal je maar gebeuren dat je zo'n giga-prijs krijgt uitgereikt. Ik weet precies wat ik er mee zou doen, hoe ik al dat geld zou besteden. En ik vind het heerlijk om daarover te fantaseren.
Door al die mensen die meedoen trouwens, eigenbelang of niet, gaat er toch een hoop geld naar goede doelen.
Zelf steunen wij, standaard en zonder winstoogmerk, ook wat organisaties. De kankerbestrijding en Kika en nog een paar op het gebied van natuur en milieu
Kerstkaarten koop ik bij een goed doel. Een collectant belt niet tevergeefs en we reageren bijna altijd op brieven met verzoeken. In dat opzicht zijn we watjes.
Het is simpel, we hebben zelf genoeg van alles en zijn dat ook ons hele leven gewend geweest. Dan is het makkelijk delen. Kinderen en kleinkinderen hebben het goed
Ieder jaar kiezen we, zo'n beetje in deze tijd, nog een extra doel. En dit jaar kon het niets anders zijn dan vluchtelingen. Vluchtelingen-KINDEREN
De situatie is in Nederland bedroevend, het nieuws is iedere dag slecht. Schrijnende situaties ook
Maar de meeste mensen hebben wel een dak boven hun hoofd, hebben het warm, eten nog steeds eigenlijk teveel. Als die vaccins er zijn, krijgen we die, zoals we ook hulp krijgen als dat nodig is.
Maar je zal maar een vluchteling zijn. Een vluchtelingkind hebben. Een vluchtelingenkind zijn. Die situatie is niet meer schrijnend te noemen, die is onvoorstelbaar. Daar op Lesbos. Vluchtelingen uit Syrië, Jemen, enfin noem maar op. Ik kan er soms niet naar kijken.
Daarom waren onze goede doelen dit jaar Stichting Vluchteling, klik
En Unicef , klik
En waarom dit verhaal? DAAROM!
22 opmerkingen:
Een duidelijk verhaal.
Ik steun al jaren Stichting Vluchteling. Ik heb op veel plekken gewoond, soms helemaal niet naar mijn zin. Maar wel een dak boven mijn hoofd. En niet op de vlucht voor vreselijke dingen op zoek naar veiligheid. Vandaar.
Noblesse oblige/Adel verplicht ;) ik heb het er ook wel eens over met Rob. Wij steunen ook structureel een aantal doelen door lidmaatschap of donateurschap, en dat van die collectanten, idem dito. We hebben wel afgesproken dat we er geen nieuwe goede doelen meer 'bij nemen', en extra bedelbrieven daar gaan we ook niet meer op in. Ik heb de vervelende ervaring dat er na een sms-actie gebeld werd en dat werd bijna agressief: Maar mevrouw, u wilt toch ook dat uw kinderen en kleinkinderen... Emotionele chantage vind ik dat en daar krijg ik jeuk van. Incidenteel bij acties geven we ook wel hoor. Van geven word je blij, ja toch? Maar het moet wel een beetje binnen de perken blijven :)
Er klopt hier ook geen enkele collectant voor niets aan de deur, in de gangkast hebben we daarvoor een potje met wat geld staan dat we regelmatig aanvullen. Daarnaast hebben we wat vaste organisaties die we steunen, en doneren ook nog al ons statiegeld aan de armen in onze eigen samenleving. Het zit geloof ik in ons bloed om dat allemaal te doen.
Met de postcodeloterij doe ik ook al heel lang mee. Verder steun ik jaarlijks een paar goede doelen door donaties/lidmaatschap. Ook neefjes en nichtjes die lootjes of andere dingen voor hun vereniging of school verkopen, kunnen altijd bij mij terecht. Collectanten komen hier in het buitengebied bijna niet, maar de enkele keer dat er iemand aanbelt komt deze persoon hier niet voor niks aan de deur.
Goede doelen steunen is heel belangrijk. Iedereen kiest een aantal doelen die hij of zij belangrijk vinden.
Waarschijnlijk zijn ze allemaal belangrijk, maar als iedereen wat doet, hebben veel mensen het toch iets beter.
Hier gaat het in grote lijnen ook net als bij jou. Ik zou me niet goed voelen, als ik al mijn rijkdom voor mezelf hield.
Niet alleen goede doelen maar ook patientenorganisaties zijn zo belangrijk. Kankerbestrijding heb ik 2 jaar gesteund maar nu ga ik naar Reumavereniging over, kan niet beide doen.
Met mijn Oudejaarslot hoop ik deze keer echt wat te winnen, hoeft niet de hoofdprijs te zijn maar wel een lekker bedrag om ook anderen te kunnen steunen
Wat een mooi stukje. Hier ook postcodeloterij en verder van alles wat er zoal voorbij komt.
In huize F. gaat het behalve de loterij niet veel anders. Dit jaar extra aan Stichting Vluchteling en KiKa.
Altijd geleerd dat Uw linkerhand niet hoeft te weten wat uw rechterhand geeft/doet (of iets van die strekking), dus geef wel, maar hou dat voor mijzelf. Maar dat het goed is om te geven, dat staat als een paal boven water. Dus fijn logje.
Eigenlijk kan ik maar één ding zeggen: we hebben het zo ontzettend goed in materieel opzicht. Natuurlijk is het goed om daarvan te delen. Ook dichtbij zijn er trouwens mensen die het heel wat minder hebben, waardoor dan ook.
Brood dat je deelt, smaakt beter. Wij hebben het zo goed dat ik het bijna als mijn plicht zie om goede doelen te steunen. Het Leger des Heils, Kika, Kankerbestrijding, Amnesty International, Leprabestrijding, Stichting Aap... te veel om op te noemen.
We steunen ook een aantal goede doelen, ben Foster Parent sinds bijna 40 jaar, heb heel wat Foster Parent kinderen groot zien worden in die tijd. Als ik in Nederland zou wonen zou ik ook weer een postcodeloterij-lot willen want stel je voor dat er een miljoenenprijs op onze postcode zou vallen zonder dat ik een lot had ....
Ik vind het niet nodig om met name te noemen wie en wat wij steunen. Soms steunen wij ook in kleine kring. Samen met onze dochter en een paar van haar vriendinnen hebben wij afgelopen week iemand met iets groots wat zij zelf niet kon betalen maar wel echt nodig had heel blij kunnen maken.
Marthy: Dat was ook helemaal niet de bedoeling. Ik wilde gewoon wijzen op twee organisaties die goed werk doen en het verdienen steun te krijgen, niet voor zich zelf maar voor kinderen. Het zijn zaken die mij bezig houden, dat is alles
Cellie: Was jij dat niet, die ons wees op een actie van degene waar je het ook vandaag over hebt. Dat hield je niet voor jezelf, toch?
Nou ja... Heb je mijn vraag van vandaag met een heel blog beantwoord.
Wij steunen ook diverse doelen. Soms ver, soms dichtbij. Niet iedereen had zo'n comfortabel wiegje als hier.
Zelfde hier. Ook deelnemer aan de postcodeloterij en daarnaast ook maandelijks een aantal goede doelen die automatisch een (extra) bijdrage krijgen (een aantal krijgen volgens mij ook via de postcodeloterij).
Behalve ver-weg ellende denk ik ook aan de voedselbank
I did spend blood (now it makes me sooo tired for a long time, I skip), I offered my marrow years ago.
And once I gave money - I was a beginner at work still and €50 was a lot for me. It was the Tsunami-catastrophe.
From that on I got letters, cheap pressies (and questions for more money) - this is where my 50 bucks went to?! Not to the people who are in need? No more.
I give books, DVDs and all to students in Braunschweig now.
I hope your organisations do a better job than the one I fell for. Stupid me.
Yes, - despite I lost my job I have enough to help, but I do it here.
Ik steun ook een aantal vaste goede doelen en daarnaast 1100 euro opgehaald met mijn boekenproject. Wat je zegt, je hebt zelf alles al en dan voelt het goed om te delen!
Een reactie posten