Een verhaal dat zich afspeelt in Amerika, eind jaren dertig, als de hoofdpersoon, een meisje genaamd Brighton, nog jong is.
En in 1990 als Brighton, gedwongen, terugkijkt op haar jeugd.
Die jeugd was verschrikkelijk. Omdat Brightons moeder was opgenomen in de inrichting Riverside, een krankzinnigengesticht, is Brighton daar geboren.
Zij verblijft daar dus vanaf haar geboorte in een kamer met haar moeder. Haar moeder is tot weinig in staat en de zorg die Brighton krijgt, komt voor een groot deel van een verpleegster die zich haar lot aantrekt: Joann.
Het is Joann die haar leert lezen. Alles wat ze weet heeft ze trouwens van Joann.
Ze heeft een vriend, een albinojongen, waar niks mis mee is, maar die door zijn ouders gedumpt is in het gesticht. Want een albino, wat zouden de mensen daar wel van denken. Hij weet niet eens wat een moeder is.
Brighton leert hém weer wat zíj weet. Ze noemt hem Angel.
Dan komt er nog een meisje Grace. Ook gedumpt en ook met haar is niks aan de hand, behalve dat ze verliefd werd op een jongen tegen de wil van haar ouders. Grace denkt dat haar verblijf tijdelijk is. Ze vertelt Angel en Brighton over de buitenwereld en ze besluiten ook met z'n drieën te ontsnappen en de toestanden in het gesticht op foto vast te leggen om dan de wereld te laten zien hoe het daar toe gaat.
Uiteindelijk ontsnappen Angel en Brighton. Nauwelijks voorbereid op de buitenwereld...
Ik vond het een interessant boek vooral omdat het duidelijk maakt hoe erg het kon zijn in zo'n gesticht. Maar het is een verháál. En op sommige punten wat onwaarschijnlijk. Zoals de verrassende afloop van het verhaal in 1990. Maar wel mooi!
9 opmerkingen:
Oei, dat lijkt me zware kost. Dat boek ga ik waarschijnlijk niet lezen. Maar ik weet zeker dat veel lezers blij zijn met je tip.
Fijne zondag!
Vreselijk, om zo op te groeien. Het mag dan verzonnen zijn, er gebeuren nog steeds rare dingen waar we niets van weten in de wereld.
Als je leest dat van die rare praktijken ook in Nederland nog voorkomen, is niets onwaarschijnlijk. Lijkt me een heftig boek, maar toch meer iets voor mijn vrouw.
Ik moest bij het lezen van jouw stukje denken aan het Dolhuis in Haarlem. Dat is een voormalige inrichting. Erg indrukwekkend! Voor als de musea weer open gaan?
Bedankt voor de tip.
Het is dan wel een verhaal, maar soms is de werkelijkheid nóg erger.
Ik heb het ooit gelezen. Goed boek!
Weer een interessante boekbeschrijving!
Ik heb dat boek ook met veel interesse gelezen.
Een reactie posten